Twoje Wiersze - Prześwit - Belamonte/Senograsta

Prześwit

bajka

2025-11-07 07:20

przetarta tkanina, prześwity, kształty
rozprysły się lustra
Jesteśmy nadzy
pomidory czerwienieją w słońcu na balkonie
uda kobiety obejmują koński grzbiet
Promień słońca osiada na liściach
Jesień nie tłumi uczuć, wybucha, rozmawia
porywa wszystkich, zrywa bielma z oczu
przewietrza izby
bierze za rękę i prowadzi w labirynty

wpuszczamy przepływ do środka
wchodzimy w przepływ, odpływamy
zdobywamy świat
powracamy na balkon
w czerwień pomidorów i zachodzącego
albo zmartwychwstającego słońca
przelewamy się w bezkrwawej ofierze
całujemy

autor

Belamonte/Senograsta

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

4 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: czerwony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Sabina

dzień temu

Odniosłam wrażenie jakbym była świadkiem jakiejś modernistycznej inscenizacji w plenerze 🙂❤️

Belamonte/Senograsta

ponad dwanaście godzin temu

bo to jakby w plenerze :-) poezja chyba dzieje sie w plenerze

Monia

dzień temu

Jakby o jakimś poświęceniu w imię wyzbycia się jakichś pozytywnych wartości. Pozdrawiam serdecznie 😉

Belamonte/Senograsta

ponad dwanaście godzin temu

może nie miałaś wiele do czynienia ze skostniałymi narcyzami

Belamonte/Senograsta

ponad dwanaście godzin temu

dziwne, raczej jakby o pozytywnych wartościach odzyskaniu, przedziwne odniosłaś wrażenie

Sylwia U.^(*)

dzień temu

Podziwiam 🤗

Belamonte/Senograsta

dzień temu

🙂

sturecki

dzień temu

Bajka nie potrzebuje smoków – wystarczy balkon, pomidory i nagłe olśnienie, że jesień też potrafi być namiętna. W tym wierszu świat nie ucieka w marzenie, tylko wciąga nas w swój przepływ, aż człowiek sam staje się częścią opowieści. A po ludzku: jak życie cię całuje, to nie pytaj „czemu” – tylko oddaj.
6/5