Jest w stanie pobudzić fale
Ludzkich odczuć
Może robić to stale
Melodię jego manipulacji zaczynasz już snuć

Nie celuje w jednostkę
Chcę porywać masy
Każdą rzecz ważną czy drobnostkę
Jest w stanie pominąć dla kasy

Obiecać może tyle
Że nawet robot się w nim zakocha
W metalowym brzuchu poczuje motyle
Odtworzonym głosem puści ocha

I podążać za nim będą wyznawcy
Nowej ideologii
Wszystkich nauk znawcy
Od filozofii do biologii

Będą chcieli dla niego
Skoczyć w ogień
To tylko napompuje jego ego
Patrzącego na wydających cień

Płomieni unoszących się z obrysowanych postaci
Zmierzających nad urwisko
Niezważających czy któryś przetrwa czy życie straci
Łykających po drodze wszystko

On to robi dla władzy
Oni w swym naśladowaniu są nadzy
On ma jasno określony cel
Lecz rzadko jest to czerń czy biel

Przyświeca mu szarość
By obfita była starość
Nie bacząc na koszta
Oni podążają melodia przy tym rozbrzmiewa żałosna

Masy przegrywają najczęściej
A on sam na krzywdzie buduje swoje szczęście