Wiersze psychiatryczne III
elementy klucz:
- zima
- pociąg
- ptak
- gwiazdy
- śnieg
nieśmiało lecz z wielkim sercem
wskazuje drogę zgubionym
we własnych
czarnych myślach
W dole powoli sunie
stara lokomotywa
płynie pośród morza śniegu
zmęczona i wytrwała
A mróz ściska jej serce
gorejące słonecznym ogniem
a czarny jej oddech
spowija niebo
blado niebieskie
Z jej okiennic
(jeśli się dobrze spogląda)
widać ptaka
On - symbol wolności
senny pośród nocy
wzbija raz po raz
olbrzymie swoje skrzydła
I tylko ja
w pociągowym wagonie
Razem z mrokiem
gram w karty
On ma asa
Lecz ja mam sen
którym cały jego byt
zaleje