Twoje Wiersze - Pożegnanie NIEmiłości

Pożegnanie NIEmiłości

wolny

2018-09-18 12:45

ostentacyjnie szczerząc kły
uczucie czyni nas słabymi

zamieniłam szkarłat ust w cierpką bladość
gaszę syczące czerwienią serce

wciąż trwa
niekończący się miraż szklanych oczu
pochód słów ostrych jak brzytwa
wytyczył milczeniu nowe ścieżki
jednak biegnę
stęsknionym jestestwem

miłość
jest najdotkliwszym przekleństwem
toczącym duszę

autor

Assassin Fox

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

1 raz

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Marta Surowiecka

2018-09-26

wow! 4 wers! Czytam kilkakrotnie i pierwsze dwa mnie teraz ujęły. Z wierzchu wydajemy się być wściekli, potężni, mocarni..., a jaka jest prawda? podskórna... Tak zrozumiałam początek (na daną chwilę, bo przy każdym podejściu do wiersza odbiór może być odmienny) - ostentacyjnie się bronimy, sprawiamy takie a nie inne wrażenie, które w cieniu, za zaułkiem... nie ma racji bytu, Kto krzyczy najgłośniej ten cierpi najbardziej. Coś go zżera i zakrzykuje ten ból... Eh, idę bo dużo myśli wzbudziłaś. Z końcówką zgodzę się w stu procentach. To przekleństwo. :)