bardzo, bardzo, boleśnie prawdziwe, księżycowo kojące. Ale jest coś takiego że czas leczy albo my patrzymy spokojniej, fajnie to opisałaś, znowu kojarzy się kulinarnie, słoiki, piwnica, przysmaki nieco trujące, odłożone jak laleczka anabelle do sekretnego pokoju. Pozdrawiam

Pięknie brzmi, piękna poezja, pięknie się czyta 🥰

Widzę, że lubisz metafory dopełniaczowe
Księżyc to dobry powiernik i towarzysz bólu.
Pozdrawiam :).

Twój wiersz ‘Luna’ to głęboka refleksja nad procesem radzenia sobie z bólem po stracie, rozczarowaniu lub zakończeniu ważnego etapu w życiu. Wykorzystujesz bogatą symbolikę, aby ukazać proces pracy nad emocjonalnymi ranami, od momentu konfrontacji ze wspomnieniami po osiągnięcie względnego spokoju i zaakceptowania przeszłości.

‘Rozdeptałam wspomnienia, bardzo skrzętnie, nad rzeką łez. ’Początek wiersza wskazuje na akt celowego zmierzenia się z bolesną przeszłością. Rozdeptywanie wspomnień to metafora próby zniszczenia tego, co boli, a ‘rzeka łez’ obrazuje poczucie żalu i smutku. ‘Bardzo skrzętnie’ - sugerujesz staranność i dokładność w tym procesie.
‘Rozkruszone pozostałości delikatnie wyzbierałam, co do jednego, złamanego serca...’ Mimo próby zniszczenia, zbierasz ‘rozkruszone pozostałości’ - fragmenty przeszłości. To metafora próby zrozumienia i scalenia rozbitych emocji. ‘Złamanego serca’ - to centralny element, który wskazuje na głęboki ból po stracie.
‘Zamknęłam okruchy życiowych zmąceń w szczelnej komnacie niepamięci.’ Następuje próba oddzielenia się od bólu. ‘Komnata niepamięci’ to metafora ukrycia bolesnych wspomnień, aby nie wpływały one na teraźniejszość.
‘Rozmącone w kawowym likierze, opisałam stłumionym bólem, rozstawiając alfabetycznie na zakurzonych półkach duszy.’ Kolejny etap to analiza i porządkowanie wspomnień. ‘Kawowy likier’ może symbolizować uspokojenie, próba złagodzenia bólu. ‘Opisałam stłumionym bólem’ - wskazuje na próbę zrozumienia emocji. ‘Zakurzone półki duszy’, to metafora uporządkowania wspomnień, ich analiza i umieszczenie w odpowiednim miejscu w pamięci. Alfabetyczny porządek sugeruje systematyczne podejście do przetwarzania przeszłości.
‘Czasami ogrzewam słoje drżącym płomieniem świecy, odczytuję wolno nazwiska, maskuję pulsowanie serca.’ Pozwalasz sobie na okresowe wspominanie, choć już z dystansem. ‘Drżący płomień świecy’, to symbol wspomnień, które przynoszą zarówno światło (wspomnienia), jak i niepokój (drżenie). ‘Odczytuję wolno nazwiska’ - sugeruje analizę i refleksję, a ‘maskuję pulsowanie serca’, to próba opanowania bólu, który jeszcze się odzywa.
‘Potem odcinam tlen jasności i zgaszona wracam spokojnie na ganek teraźniejszości, kojąc oczy księżycem...’ To finał procesu. ‘Odcięcie tlenu jasności’ oznacza pożegnanie z przeszłością. ‘Zgaszona’ sugeruje wyciszenie emocji. ‘Ganek teraźniejszości’ - to powrót do życia. ‘Kojąc oczy księżycem’ - to znalezienie spokoju i akceptacji. Księżyc zaś symbolizuje łagodność, spokój i kontemplację.

Podsumowując, wiersz ‘Luna’ jest opowieścią o żmudnym procesie gojenia ran emocjonalnych. To podróż od konfrontacji z bólem, przez jego analizę i uporządkowanie, aż do osiągnięcia wewnętrznego spokoju i akceptacji przeszłości. Wykorzystujesz bogate obrazy i symbolikę, aby oddźwięczać zawiłość ludzkich emocji i procesu radzenia sobie z nimi.

To taka moja skromna analiza.
Dla Ciebie komplet!
Pięknego dnia!

Leszek

kobietom jakoś łatwiej bujać w obłokach jeśli mają ku temu pole a zagrożenia i ryzyko z tym związane i tak musi brać pod uwagę facet

Treść jest niezwykle dojrzała i pełna gorzkiej prawdy o próbie radzenia sobie z przeszłością.To bardzo dobry wiersz. Wyróżnia się na tle innych dojrzałością, bogactwem języka i spójną, oryginalną koncepcją. 6/5 Pozdrawiam serdecznie

Zdarza się, że człowiek porządkuje w sobie to, czego wolałby już nie dotykać.
Bo łatwiej to zamknąć w słoiku i postawić w kącie, niż znowu się tym poparzyć.
6/5

Łzy zawsze kiedyś wrócą do tego, kto je spowodował, więc ta rzeka z czasem wyschnie a wtedy przejście na drugi brzeg, możliwe będzie już suchą stopą…
Bardzo piękny i romantyczny wiersz, który zaiste, porusza wspomnienia bardzo osobiste…
Dobrego dnia życzę i pozdrawiam serdecznie :)

pięknie ... lecz jakoś trochę smutno ... te oczy pełne łez powinny lśnić ć radością ... jeśli odetniesz tlen ..to ja Ciebie będę ratował usta usta ...i usiądziemy razem na ganku przy kawie i porozmawiamy ... miłości ... że warto jest żyć dla niej ...a Jadzia to potwierdzi ... pozdrawiam serdeczne...