W końcu to studium przypadku. Musi być osadzone w jakichś realiach, najlepiej prawdziwych. Tak ów świat jest taki, dzięki temu cechy tej jednostki dobrze widać.
dziękuję za celne spostrzeżenie :)

xD rozjechałaś mnie jak walec żabkę, szybko i na płasko xD
Tego się nie spodziewałem dziękuję za to tak trochę chciałem żeby było odrobiny realizmu choć sporo jest fantazji :) Dziękuję za komentarz jest na prawdę oryginalny :)

groteska powiadasz... właściwie to w sumie... jest to groteskowe i karykaturalne... zastanawiam się nad zmianą kategorii wiersza.
Cieszę się ze tak dobrze się bawiłeś przy lekturze tego wiersza, a z tym formatowaniem czasu to ciekawe sformułowanie takiego jeszcze nie "słyszałem" że tak powiem.
Pozdrawiam :)

Masz rację trochę się to rozrasta, w różnych kierunkach :)
Z "refleksem" chodziło mi bardziej o coś w stylu przebłysku/odbicia.
Owocnej pracy :)

Granice i odbiór i subiektywność i "centralne ja" o i jeszcze "zachowania cyfrowe". Powiem szczerze że ta rozmowa biegnie w ciekawym kierunku ale coraz bardziej odskakujemy od tematu wiersza :D co do wyznaczania granic tego dobrego wychowania/zachowania tolerancji i nietoleranci i ta przyzwoitość i nieprzyzwoitość i ten konflikt jednostka vs tłum. Wyznaczanie tych granic jest umowne i jest często wynikiem kompromisu społecznego lub czegoś podobnego.
To z tym centralnym ja i zrachowaniami cyfrowymi, użyłeś sformułowania "refleks osobowościowy" mądrze brzmi ale co to znaczy? Jeśli idzie ze to zestaw zachowań jednostki w "świecie cyfrowym" tym osławionym wirtualu lub jak kiedyś się mawiało cyberprzestrzeni, to się zgodzę (lubię czasem tak "dookreslić" coś żeby wiedzieć o czym mówimy, zwłaszcza w tym momencie gdy temat nam się rozrasta :D).
Czasu coraz mniej a ja chyba nawet nie liznąłem twojego "komcia"
Muszę pędzić do pracy i Dziękuję za rozmowę :)

Granice najczęściej wyznaczamy sami. Również zakres centralnego ja bywa często subiektywny, szczególnie w bardzo metaforycznej poezji, lub np. interpretacji "zachowań cyfrowych", która bywa pewnym refleksem osobowości - ale czy zawsze pełnym?
Pierwsze zdanie twojego komentarza można interpretować przynajmniej na 2 sposoby :)
Tak naprawdę, każdy czasem widzi to co chce zobaczyć, lub co mu jest wygodnie w danej chwili lub sytuacji. Tak już jest, temat rzeka.
Co do konformizmu, podążania za innymi, czy wpływie grupy na jednostkę, to również jeden z ciekawych kolorów życia.
(teraz będzie moje centralne ja) - napisałem nawet kiedyś o tym wiersz :)
Pozdrawiam :)

rzeczywiście to twoje "centralne ja" jest chciwe i zachłanne, Nawet przez moment nie pomyślałem ze to tak można odbierać. Co do granic przyzwoitości to ciężka z nimi sprawa bo nie zawsze są one ostro zdefiniowane a przekraczanie ich mamy w swojej naturze. zdarza się ze myślimy ze już przekroczyliśmy a nawet nie zbliżyliśmy się do nich ale dużo częściej właśnie przekraczamy pod pozorem tego takiego hasełka "i co z tego przecież wszyscy tak robią", takiej chorej normy społecznej.
Dziękuję i Pozdrawiam :)

Dziękuję za słońce :)

A widzisz? Jednak zachłanność ma różne oblicza. Jakby nie patrząc na to z różnych płaszczyzn, to my tworzymy te przypadki. Jak hieny pędzimy na oślep do... no właśnie dokąd?
Przysyłam trochę słońca we mgle

Och Ulu Czy nie zauważyłaś że ja uwielbiam rozbierać? Nie tylko celebrytki ;) Na Części też :D
Ciekawa interpretacja. Gdy pisałe miałem w zamyśle obraz "istoty zachłannej doskonale" ale po twoim i Mark komentarzu stwierdziłem że s tymi sławami coś jest na rzeczy.
Dziękuję :)

Ok dziękuję poszukam :)

Nie pamiętam, to było na Crime+Investigation lub Investigation Discovery. Babka była ciemnoskórą piosenkarką i poznała tego milionera w Paryżu. Wyszła za niego i po urodzeniu zaczęła robić ten cyrk. Na końcu ona została zamordowana, stąd to na jednej z tych stacji. M

:D możesz podać tytuł tego dokumentu? zaciekawiłeś mnie :D