Twoje Wiersze - zniszczona nadzieja milczy w środku...

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

11 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Afrodyta^(*)

2022-10-23

Poruszający wiersz, dotykający ważnych spraw i zdecydowanie odrzucający uświęcanie ofiary, co często jeszcze pokutuje w społecznościach, ale nie przynosi nic dobrego.

naskraju*^(*)

2022-10-23

Dziękuję pięknie za zatrzymanie się i refleksję. Tak ważny dla mnie temat, bo dotknął najbliższa mi osobę.

Pozdrawiam

andrew

2022-10-19

To mroczna klatka, znam osobę, byla w niej zbyt długo. Teraz ani pracy, ani domu. Może i ją wtedy cieszyło.,nie musiała pracować. Taką,, złotą,, klatkę opuszcza się możliwie szybko.
Pozdrawiam, 6+
Miłego popołudnia

andrew

2022-10-22

Lepiej nawet bardzo późno mimo, że nowe życie jest przerażająco trudne. Okazuje się wtedy, że świat nie jest wcale tak przyjazny jak wygląda. Ciężka droga, ale szczęście kiedyś nas znajdzie.
Pozdrawiam,
Miłego weekendu.

naskraju*^(*)

2022-10-21

Prawdą jest, że po wyjściu z takiego więzienia jesteśmy zniszczeni wewnątrz siebie i niekiedy nie widzimy perspektywy jutra. Zbyt długie trwanie w tej klatce pozbawia siły na walkę, ale lepiej późno niż wcale.
Pozdrawiam

Michał^(*)

2022-10-19

Zostawiam tylko gwiazdki nie mówię wiele dotyka mnie mocno ten wiersz.

naskraju*^(*)

2022-10-21

Najważniejsze, że dotyka tam gdzie powinno.
Dziękuję
Pogodnego dnia!

samisen

2022-10-18

Takie wypadki zdarzały się raczej w średniowieczu...
W dzisiejszych czasach to mężczyzna nie dałby krzywdy zrobić kobiecie
Nie wyobrażam sobie inaczej

naskraju*^(*)

2022-10-21

Niestety dzisiaj też w nas tkwi jeszcze średniowiecze. I niektórym wydaje się, że są władcami ponad. Traktujemy kobiety jak swoją własność.
Pozdrawiam

Baba-Goga

2022-10-18

Skoro nie polała się krew, nie ma siniaków - kto uwierzy, że to bezwzględny drań.
Gorzej, że dzieje się to, o czym mowa - wyszarpuje z niej kobiecość i człowieczeństwo w ogóle. Pozbawia godności, odbiera nadzieję.
A na zewnątrz - on - lew salonowy, szarmancko rączki całuje - na do widzenia mówi: "Dygnij nóżką Kochanie" - żart taki.
Ale ona - dyga.

naskraju*^(*)

2022-10-21

Jak marionetka, on gra a ona musi tańczyć. Niszczy ja od środka i jeszcze pokazuje wszystkim swoją nieskazitelną biel. Często widzimy jego hipokryzję, ale przyklaskujemy większości.
Pozdrawiam serdecznie

Marek Żak

2022-10-18

Jak się nie mówi 'nie" agresor uznaje to za przyzwolenie. Dotyczy to domowych i państwowych agresorów. Dobrze i przejmująco to napisane.

naskraju*^(*)

2022-10-21

Nie! Powiedzieć. Tylko czasem nikt nie słyszy. Agresor państwowy też potrafi zniewolić i zniszczyć bez śladów jednostkę. Co najgorsze, że ma za sobą większość i często jest bezkarny.

Miłego dnia

sisy89

2022-10-18

Często takich rzeczy nie widać na pierwszy rzut oka, bo są tacy, co świetnie grają. I rzeczywiście ludzie mogą myśleć, że ona ma wszystko... A to takie zgubne.
Świetny wiersz.

Pozdrawiam serdecznie :)

naskraju*^(*)

2022-10-21

I często, to my kobiety potrafimy odebrać ostatnią nadzieję. Stajemy zaparcie za katem... solidarność jajników.

Pozdrawiam

Elżbieta

2022-10-18

Cicho sza... nie mów nikomu, co się dzieje w domu!, to syndrom kobiety, która, uzależniła się od swojego oprawcy, w obawie przed ostracyzmem otoczenia, często ma już złe doświadczenie, bo nikt jej nie wierzył, gdy coś na ten temat napomykała! Brak wsparcia, pomocy różnych wymiarach
Bardzo bolesny temat! Ważny wiersz.
Dobrego popołudnia:))*

naskraju*^(*)

2022-10-21

Najokrutniejsze jest brak wsparcia od najbliższych... rodziny. Często widzą, ale nie reagują. Bo wziął cię i masz mu być wierna. Ostracyzm ludzki jest nie do prześcignięcia w tych klimatach.
Pozdrawiam

Nata Sza

2022-10-18

Witaj,
dobrze obserwujesz sytuacje międzyludzkie. Tutaj mamy kata i ofiarę, tyle że kat działa w białych rękawiczkach "powoli wyszarpywał z niej kobiecość
i nie zostawiał śladów" -
Takie toksyczne związki, niestety, nie są rzadkością. Dziękuję, że poruszyłaś ten temat, bo dzisiaj trzeba wiele rzeczy nazywać po imieniu, nie omijać trudnych kwestii, nie bać się niewygodnych pytań.
Zostawiam gwiazdy i pozdrawiam.

naskraju*^(*)

2022-10-21

Takie toksyczne związki trwają latami i niekiedy prowadzą do całkowitego wyniszczenia siebie, a nawet do tragedii. Ofiara bez pomocy innych nie potrafi wyrwać się z rąk oprawcy.
Pozdrawiam

Mgła^(*)

2022-10-18

Aż mi się scyzoryk otworzył
Ja po prostu nie jestem w stanie spokojnie czytać o tzw domowych katach
Znam takie przypadki w których to kobiety tak są zaślepione miłością że godzą się na bicie
Znam też matki które za wszelką cenę próbują utrzymać męża partnera tłumacząc to dobrem dzieci i pełną rodziną
Trzeba mieć anielską cierpliwość aby takie traktowanie znosić
Na mnie mężczyzna podniósłby rękę raz i pewnie bym mu ją odgryzła

naskraju*^(*)

2022-10-21

Też mi się otwierają niezdrowa agresja. Zaślepiona miłość, nawet kosztem dzieci jest też chorym zjawiskiem. Godzi się, bo kocha. Traktowanie kobiety jako własność jest zniewoleniem i bezprawiem. Jeszcze, kiedy dochodzi bicie bez śladów jest już zaplanowaną formą pokazania siły i władczości nad słabszym.
Pozdrawiam

Mgła^(*)

2022-10-18

Z pewnością bym mu odgryzła
Bez chwili zawahania

braciszek ^(*)

2022-10-18

U konvalove przy którym wierszu wspomniałem historię życia mojej znajomej, która jest ofiarą syndromu sztokholmskiego. Tu u Ciebie również temat agresji, bólu i cierpienia w obrębie tzw. "normalnego domu". Temat od lat, a może i wieków wciąż aktualny... Niestety wciąż aktualny... Dobrze, że zabrałaś głos w takiej trudnej sprawie. Dzięki Ci! Pozdr

naskraju*^(*)

2022-10-21

Niestety wciąż tkwi w społeczeństwie ten typ mężczyzn, co uważają się za władców i damskich bokserów. Skoro maja spodnie, to wolno im wszystko. Najgorsze jest to, że wiele kobiet staje w obronie takich adoratorów.

Pozdrawiam

[ GALBA ]^(*)

2022-10-18

Wybacz jeśli się mylę ale rysuje mi się tu obraz życia z pewnego rodzaju psychopatą. Tekst z głębokim cierpieniem w tle. Lecz taki prawdziwy.
Piękny.
Pozdrawiam

naskraju*^(*)

2022-10-21

Też uważam takich mężczyzn za psychopatów. Jednak pewien stereotyp zakorzeniony w społeczeństwie chroni takich bokserów. Co gorsza i prawo jest po ich stronie. To kobieta musi uciekać z dziećmi z domu, a oprawca zostaje nietykalny,

Miłego dnia

Waldi1

2022-10-18

skąd ja to znam ... mówią ... przecież ma jak w bajce ... tylko na zewnątrz ... a prawda jest taka ...że złota klatka dawno zardzewiała ...

naskraju*^(*)

2022-10-21

Złota klatka jak więzienie. Zniewala człowieczeństwo i zabija krzyk.

Pozdrawiam

Bożena Joanna

2022-10-18

Na pozór wszystko gra, a wewnątrz dzieje się tragedia, ostatnie wersy to krzyk zniewolonej. Przejmująco!

naskraju*^(*)

2022-10-21

Wnętrze tak często prowadzi do ruiny i bez hałasu unicestwia nadzieję.

Pogodnego dnia

konvalove

2022-10-18

Bardzo bolesne wersy. Historia jakich wiele, a które nie wychodzą z ust tych poszkodowanych - niestety, bo to od nich powinien być najgłośniejszy krzyk. A tak to zostaje jedynie w środku, wykańczając na równo z tymi ciosami oprawcy, który boli tak samo jak to uwięzienie w czterech ścianach. Dobrze ujęłaś tragizm takich relacji. Przygnębiająca wizja...

naskraju*^(*)

2022-10-21

Najgorsze jest to, że często ofiara ponosi winę w oczach społeczeństwa. Ma wszystko i czego jeszcze chce. Stereotypy mocno są zakorzenione w naszej społeczności. Kobieta jest przymiotnikiem do mężczyzny.

Dziękuję za spojrzenie. Pozdrawiam