Kredyt właściwy

Wszyscy rodzimy się z kredytem
Kredytem miłości

Musimy go spłacić
W większej, lub mniejszej radości

Całe życie mamy na to
Pytanie czy sobie poradzimy

Porozumieć się z zapłatą
Dogadać się w ciszy z innymi

Pokazać, że można żyć bez wad
Spłacać, i żyć, jesteś rad

Pokazać, że można nie narzekać
Tylko na kolejną spłatę czekać

Cieszyć się tymi momentami
Gdy oddajemy to, co pomiędzy nami

Cieszyć się podjętą grą
I chwalić za zasady ją

Może powiesz, że to nie tak
Może powiesz racja

A ja swój kredyt spłacam jak
I w stylu widoczna gracja

Ile mogę, tyle daję
I nie narzekam na odsetki

Gdy jeden wciąż na głowie staje
Ja wiem, że nie jestem kiepski

I to jedno podejście
I to strome zejście

Już mnie nauczyło
Że jedno jest prawidłowe przejście

Jeden jest prawidłowy szlak
Kredyt potwierdza, i mówi, tak

//Marcin z Frysztaka
wilusz.org