Zmyślone życie

Byłem więźniem na Kamczatce
I zawsze miałem swoją rację

Byłem lotnikiem w samolocie
I płacili za to w złocie

Byłem szczurem tym lądowym
I straciłem pół mej głowy

Byłem wiejską baletnicą
Z wynajętą kamienicą

Byłem nadwornym tym pisarzem
Co uciekł, gdy podpadł karze

I choinka i wspomnienia
Byłem, będę, mam marzenia

Wszystko prawda, mówię ci
Długie były moje dni

Wszystko racja, przekonana
Poczuj ze mną me doznania

Uznaj moją wyższość tu
A nie rzucę Cie na pożarcie psu

Jeden człowiek, sto historii
I słyszeli o mnie w Morii

Kto to widział, powiesz tak
By człowiek tak wypełniał brak

By wymyślał, niestworzone
On ciągle mówi a ja płonę

Lepiej z cichym porozmawiać
Niż o niestworzonych rzeczach rozmawiać

Lepiej w ciszy iść na dno
Niż uwierzyć w gadanie to

I kropka, bez dopowiadania
Kolejna zwrotka, byłaby powodem do zmyślania

//Marcin z Frysztaka
wilusz.org