Sny są bardzo realistyczne, tajemnicze. Twój wiersz również bardzo odkrywa karty wyobraźni i snu. Pozdrawiam serdecznie

surrealistycznie i ładnie, bogaty opis.

Surrealistycznie to brzmi, ale przynajmniej nie nudno ;)) Ciekawy wiersz, Elu :)

Bogaty obraz, który skłania do głębszego zastanowienia się nad tym, co naprawdę kryje się w marzeniach i wyobrażeniach artystów. Bardzo ciekawy i refleksyjny wiersz
Pozdrawiam Elżuniu :)

Dorzucenie kanapy z puszczy Fitzcarraldo do Snu Rousseau jest dobrym dopełnieniem klimatu jaki stworzył w maleńkim studio. Zwany malarzem naiwnym potrafił stworzyć tropikalną dżunglę z nagą kobietą otoczoną przekwitłymi kwiatami lotosu i dziwnymi stworami. Można usłyszeć szelest skrzydeł, muzykę i zarazem ciszę.
W tym obrazie jest też akcent polski, jego przyjaciółka, Yadwigha, stała się bohaterką Snu.
Rousseau dołączył do obrazu też poemat:

Yadwigha w pięknym śnie
słodko zasnęła
słuchając dźwięków fujarki
które wygrywał czarownik bardzo myślący.
Kiedy księżyc połyskiwał
na kwiatach, na zieleniących się drzewach,
dzikie węże wsłuchiwały się
w radosne melodie instrumentu

Twój wiersz mógłby też się tam znaleźć. Doskonale wprowadziłaś nas w nastrój obrazu. Pobuszowałaś z czytelnikiem po dżungli. Brawo!

Serdeczności

Tak, sztuka naiwna i mi bardzo się zawsze podoba, bo jest taka bezpośrednia, jak komunikat z serca do serca. Świetnie zanurzasz się w ten obraz, buszujesz w nim:) Jest to znakomity pomysł na ekfrazę, i jeszcze to dodatkowe skojarzenie z Fitzcarraldem jest świetne, wiele mówi o twoich umiejętnościach syntezowania i szukania części wspólnych w świecie, w dażeniu do spójnego obrazu. Pozdrawiam serdecznie<3

Zachwycająca ekfraza do obu dzieł sztuki!
Peelka porusza się w świecie wyobraźni
obu twórców, czyniąc z rekwizytu kanapy oś swoich rozmyślań.
Współczesny mebel w scenerii dżungli wywołuje
poruszenie w świecie zwierząt... stają się malutkie
i pokorne, ponieważ na tejże kanapie ułożona została naga kobieta,
otoczona kwiatami lotosu. Jest piękna i oddaje się naturze...
Oddycha naturą stając się jej częścią.
Piękno kobiety odmienia dżunglę... piękno przyciąga i ujarzmia
nawet dzikość.
Do obrazu Rousseau dołączył wiersz i wiemy,
że najprawdopodobniej na obrazie uwieczniona jest
kobieta, którą był zafascynowany, a może i zakochany?
Pięknie postrzegał siłę kobiecego ciała i ducha.
6/6.
Znakomity wiersz!
Serdecznie Cię pozdrawiam Przyjaciółko z uznaniem!

Ja tam wolę oglądać zwierzęta w naturalnym środowisku a nie w ZOO. Pozdrawiam.

Pamiętam obraz celnika Rousseau z egzotycznymi zwierzętami, których nie brakuje w ogrodach zoologicznych. Lubimy dziką faunę i przyrodę, znajduje to upust w literaturze i malarstwie.
Opera w dżungli jest fantazją, ale w Manaus w Amazonii naprawdę istnieje fantastyczna budowla, którą jest opera wzniesiona w okolicach lasu deszczowego. Nie ustępuję europejskim scenom operowym. Wystepowali tam wielcy tenorzy włoscy.
Niektóre szaleńcze pomysły dają się zrealizować, nie mówię o cenie.
Wiersz emanuje fantazją i nutką szaleństwa i wspaniale stworzonym klimatem niecodzienności.
Serdecznie pozdrawiam!

pozostaje tylko zatracić się w tym świecie niczym Lope de Aguirre czy Brian Sweeney Fitzgerald w swoim szaleństwie....
pozdr!

Ekfrazy to nie moje klimaty Elu ale podziwiam mimo to Twoje pisanie.
Pozdrowionka z podobaniem 🌟👍

Prowadzisz czytelnika tym wierszem w piękne miejsca gdzie Twoja wyobraźnia czaruje magią.

pięknie działa Twoja wyobraźnia .. ukazujesz ją w tym wierszu ... Pozdrawiam serdecznie ...

Twoja wyobraźnia i jego doskonale się uzupełniają/przenikają.
Gratuluję :-)

Czasami nachodzi mnie fala zazdrości. Ale na szczęście szybko mija. Czego zazdroszczę? Twojej elokwencji, Twoich szerokich horyzontów, i tego czegoś co buduje we mnie kapliczkę ignoranta. Ale to z czasem przechodzi bo wiem że jeśli bym biegł za czymś bez przekonania i jedynie z dlatego by komuś dorównać nie zmieniło by to mnie w kogoś bardziej kulturalnego a raczej w zwykłego snoba który uczestniczy w czymś gdyż tak wypada. Zapewne nie potrafiłbym mówić z takim wyczuciem piękna jak Ty to robisz więc chcąc nie chcąc starał bym się oszukiwać świat kradnąc słowa innych. Brak mi co nieco wyobraźni i poczucia piękna. Ale dość już o moich niedoróbkach. Skłoniłaś mnie swoim tekstem do tego by dowiedzieć sie ze taki pan istniał i że pięknie malował. Czy jego malarstwo mnie przekonało to już całkiem inna para kaloszy. Nie napisałem nigdy wiersza o obrazie z prostego powodu, gdyż nie potrafiłbym, zatem pewnie dlatego pozostaje mi zazdrość. Pozdrawiam Dziewczynko w zimowej szacie:)))))

Świetnie czujesz malarstwo i doskonale przelewasz je w słowa. Tutaj konieczna jest wyobraźnia, wrażliwość i wyczucie poety. W Twoim pięknym wierszu, znalazłam to wszystko.
Pozdrawiam serdecznie Elu :)

Świetny wiersz...
Pozdrawiam serdecznie, z podobaniem:)
⭐️

To nieoczywiste jest zazwyczaj piękne. Chyba pójdę z Tobą pobuszować. Pozdrawiam serdecznie

piękny wiersz
połączyć dwa światy trudna rzecz
ale w wierszu możliwa
Pozdrawiam serdecznie 🦋

Niezwykle połączyłaś oba światy:):) pozdrawiam Elu:)

Świetny z ogromną wyobraźnią!
Pozdrawiam Elu :)

Wiersz bardzo ładnie napisany, pełen ogromnej wyobraźni i polotów w ciekawej peruwiańskiej dżungli.
Serdeczności 😀

Pięknie połączyłaś tematykę filmu z motywami surrealistycznych obrazów Rousseau. Może też warto wspomnieć, że artysta nigdy dżungli z bliska nie wiedział i ponoć Francji nigdy nie opuścił. 6/5 Serdeczności

Bardzo ciekawa inspiracją pozdrawiam serdecznie 👍😉

Świetnie pokazałaś osobiste spojrzenie a obraz.
Ciekawiej od ekspertów...
...
myśli
poza horyzontem
sen prowadzi
w marzenia
bardzo bliskie sercu
...
Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

Do czego może doprowadzić siła marzeń.
Irlandczyk zrobił to co wydaje się niemożliwym. Piękny.
Tak sobie jeszcze przypomniałam o F. Baumgartner rze-
Tacy zdobywają świat.
Elu 6/5🌹

Sny i wyobrażenia mają to do siebie, że niesamowicie potrafią odbiegać swoim zniekształceniem świata od rzeczywistości. A jednak jest w nich coś, co skupia naszą uwagę. Doszukujemy się w nich bowiem pewnego, konkretnego przekazu. Pod każdym obrazem ukryta jest jakaś głęba, a dokładniej to jest nią słowo. I tego właśnie słowa szukamy; próbujemy je odczytać. Tak też to działa w ogóle z całą sztuką. Malarz zapewne także swoim dziełem próbuje wskazać na coś bardzo konkretnego. Więcej, bo w obrazie zazwyczaj umieszcza się wiele różnych słów zapisanych za pomocą osób i rzeczy, zwierząt i roślin, a także kształtów itp. Tutaj słoń zwrócił także moją uwagę, choć w bliskości nagiej piękności raczej u mnie wywołał jednoznaczne skojarzenie. Bardziej intrygującą postacią jest ów czarnoskóry grajek. Ja w nim odczytuję słowo "cień". A to dlatego, że widzę, iż to on, jakby niewidoczny, grając przyprowadza do piękności wspomnianego słonia. To nie słoń sam z siebie idzie ku niej, lecz jest prowadzony przez tego, który grając prowadzi go ku kobiecie. Myślę, że bujną dżunglą jest natłok codziennych myśli. Mógłbym w mojej z kolei rozbudowanej wyobraźni pomyśleć na własne potrzeby, że ów obraz koresponduje z nauką niejakiego Ewagriusza z Pontu, który pouczał o "Ośmiu złych duchach". Tu byłaby to "nieczystość". Natomiast to jest już oczywiście daleko idąca interpretacja, tak jak już wspomniałem, jedynie na moje prawie duchowe rozważania płynące ze smakowania obrazu. 😊

Pięknie ten wiersz ułożyłaś w słowa, Elu. 🤗😊 Pozdrawiam Cię serdecznie. Hej ho! 😊🙋🏻

To trochę jak surrealistyczny sen Rousseau, gdzie dżungla staje się sceną pełną tajemniczych symboli i zaskakujących detali. Autorka z humorem i ciekawością poddaje analizie ów obraz, odgrywając rolę detektywa sztuki, który pragnie wejść w głąb przedstawionego świata, dotknąć jego magii i poczuć jego atmosferę. Dla mnie jest to wiersz o zachwycie nad wyobraźnią artysty, który tworzy miejsce nierealne, a jednocześnie pełne życia, piękna, a nade wszystko dźwięku.

Oryginalny pomysł miał.
Wiersz budzi wyobraźnię.
Ślę moc serdeczności:)

baaardzo fajny, taki z polotem.
Pozdrawiam.

Bardzo niesztampowy wiersz