Twoje Wiersze - Epilog*

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

21 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

MadziaLena

2024-09-12

Moment pełen bólu niechcianej niespodzianki... Utrwaliłaś chwilę niesamowicie realnie.
Jeszcze tyle kropli deszczu przed, jeszcze tyle złotych sukien przed ...
Życie... ❤️

Gminny Poeta

2024-09-04

Trochę mnie zaskoczyłaś tym wierszem, a i zdjęciem jesiennym. Teraz będziesz jesienną dziewczynką. Ale do wiersza. Takie przerwanie w połowie. bez nadziei na owoce jesieni. Czy ja wiem czy wszyscy byliby Tym zmartwieni. W końcu wszystko co najpiękniejsze już poza nami. Teraz jedynie robimy kombinacje geometryczne by jak najmilej dotrwać do tego co nieuniknione. Takie myśli mnie naszły nie wiem czy zgodne z prawdą czy te z manowców. Pozdrawiam z uśmiechem Dziewczynko w jesiennej kreacji:))))) O jeszcze jedno. Myśl i kombinuj nad nowym pomysłem na bajkę:))))

Larisa

2024-09-02

Pamiętam tę klonową samosiejkę!
Tak, jak się pojawiła tak i odeszła...
Alegoryczny obraz ludzkiego życia, ale nie tylko...
Wiersz w pewien sposób uogólnia nieuchronne procesy i wymownie
podkreśla, że każdy początek ma swój koniec...
czasami ten koniec przypomina początek.
Los... biologia, siła wyższa, opatrzność, stwórca, Bóg... zawsze jakaś siła decyduje o czasie końca.

Wspaniały wiersz!
I świetny epilog historii.
6/5.
Serdecznie Cię pozdrawiam

Maba^(*)

2024-09-02

Koniec oczywisty zawsze przychodzi w nieoczywistej chwili...

Odyseusz62

2024-09-01

Gdy coś się kończy intensywnie żal wydaje się mniejszy.
Pozdrawiam.

Annna2

2024-09-01

Piękna historia, dająca do myślenia

Kazimierz Surzyn

2024-08-31

Bardzo ładnie, tak w życiu bywa, pozdrawiam ciepło.

sisy89

2024-08-31

Świetny wiersz, muszę wrócić do poprzednich części
Pozdrawiam serdecznie :)

Częstomir^(*)

2024-08-31

Przeczytałem Elu, z upodobaniem! Ciekawe, czy z tego ziarenka, które znalazło się w Twojej rynnie (klonu, o ile dobrze pamiętam) coś wyrosło... a jeżeli tak, to czy będzie miało szansę rozwinąć się w potężne wiekowe drzewo o grubym pniu? Pozdrawiam serdecznie:*

Wanda Kosma

2024-08-31

Piękny miniaturowy typtyk, realizowany w czasie rzeczywistym, co dodaje mu ciekawego charakteru - ile wierszy upływa pomiędzy naturalnymi cyklami przemian... Zadziwienie, nadzieja i koniec - to też alegoria ludzkiego życia.
"ręką tego, co dla niej
jawiło się wszechmocą" - ta fraza mnie szczególnie poruszyła.
Pozdrawiam serdecznie :)

[ GALBA ]^(*)

2024-08-31

Muszę przeczytać Elu resztę wierszy by złapać kontekst bo nie przeczytałem wcześniej.
Pozdrowionka 🌟👍

Kati

2024-08-30

W życiu tak właśnie jest niestety... potem nadrobię zaległości

Uściski Elu 🤗✨

sturecki

2024-08-30

Wyrażam opinię tylko na temat tego utworu, jako samodzielnego tworu.
Wiersz ten jest pełen emocji i symboliki, ukazując niespodziewany koniec czegoś, co wydawało się mieć przed sobą jeszcze wiele czasu. Przemijanie i bezsilność wobec losu są tu ujęte w sposób, który skłania do refleksji nad kruchością życia.

rzabaprzezrz

2024-08-30

Dzięki Tobie nabrała dla nas wszystkich znaczenia, poruszyła umysły i serca. Taka moc poezji. W niej zaklęta już nigdy nie zginie:) Pozdrawiam ciepło<3

LydiaDel

2024-08-30

Widocznie jej koniec nie był taki oczywisty. Nie spodziewała się tego w środku lata, jeszcze pełna soków, wybujała.
Marzyła jeszcze o pięknej, kolorowej jesieni. Była pełna nadziei, ale …
Piękne niedopowiedzenia. Dużo przestrze

LydiaDel

2024-08-30

Mój palec był szybszy, wyrwał mnie z rytmu.
Podobnie jak w Twoim wierszu. Udany tekst i dwuznaczny; człowiek i przyroda. Pozdrawiam serdecznie.

Dagmara^(*)

2024-08-30

Cóż mogę napisać. Świetnie to nasze życie ujęłaś. Bardzo się podoba.
Serdeczności dla Ciebie Elu :)

Bożena Joanna

2024-08-30

Mam jeszcze w pamięci pewien kasztan w wiosennym rozkwicie, ale już go nie ma. Przeszkadzał w poszerzeniu trasy, też poszedł w unicestwienie.
Smutne, ale prawdziwe.
Dobrze, że o tym piszesz.
Serdecznie pozdrawiam!

Monia

2024-08-30

Wszystko ma swój czas pozdrawiam;)

Waldi1

2024-08-30

Pięknie i tak w życiu bywa ... pozdrawiam serdecznie ...

bez definicji

2024-08-30

Elu, świetny tryptyk. Interesująco przedstawiłaś życie drzewa od momentu wykiełkowania, po jego wzrastanie z przeznaczeniem na likwidację z powodu miejsca wzrostu.
Trochę jak o naszej ludzkiej egzystencji, my też będziemy przeniesieni do innego miejsca, nie znając dnia ani godziny.

Bardzo blisko serca zostawiam wiersz.
Pozdrawiam Kochana Przyjaciółko 💖💖💖 5/6🌳🌳🌳

Moona@

2024-08-30

Witaj Elu!
Przed oczami mam ogrodnika z sekatorem w ręku, który przyszedł "zrobić porządek"...
Choć może być też o nagłej śmierci osoby w kwiecie wieku.
Wiersz bardzo mi się podoba!
Pozdrawiam :)

andrew

2024-08-30

Pewnie będzie mile wspominana, przekazała zdrowie, więc mogła odejść w spokoju.
...
nieliczne
mienią się w słońcu
budzą się nowy dzień
...
Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

Pokaż mniej

Logowanie

Epilog*

Ocena wiersza

Treść

Warsztat

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji