To, co drzemie w nas.... warto czasem obudzić... bo bez marzeń smutniej żyć.

warto marzyć
i zawsze trzeba pamiętać aby je spełnić
stawiać sobie cele
i dążyć do ich realizacji
świetny wiersz
Pozdrawiam cieplutko 🦋🌼

Piękne przesłanie wiersza:) przeważnie brakuje nam odwagi...miłego Kingo:)

Kiedyś usłyszałam, że nie życzy się "spełnienia marzeń" ale" spełniania marzeń" - niby jedna literka a robi ogromną różnicę 🍀 Nic się nie dzieje bez wysiłku - pozdrawiam i ślę gwiazdki ⭐️

Co racja to racja. Nie ma się co poddawać i koniec. Trzeba ładować wszystko na papier i niech błyszczy...
Ekstra wiersz Poetko 👍🌟

Witaj Kingo wiersz jest przepiękny. Obsypuję go gwiazdkami Irena

Kiedyś już komuś to napisałam, że marzenia są jak ptaki , które szybują jak pada deszcz, to znaczy, że często pojawiają się gdy jest nam smutno... mogą wtedy dodać koloru, przywrócić chęć do życia, gorzej gdy na samych marzeniach wszystko się kończy!
Bardzo ładny wiersz:))Pięknie napisany!
Pozdrawiam serdecznie, Kingo:))⭐

Pomarzyć jest dobrze, ale nie znaczy, by usiąść na laurach i ...czekać, aż nas odwiedzą. Pozdrawiam.

A niech lecą sio! Tylko się można zawieźć ;)

Taka piosenka kiedyś była na czasie, chyba Kukulska ją śpiewała: "Światło – nosisz je w sobie..."

Natomiast jeśli chodzi o Twój wiersz, to chyba muszę Cię, Kingo, zaprosić do mojej pustelni na dłuższą rozmowę o sprawach ciała i ducha. 😊🤗
To nie jest flirt, aczkolwiek w kontekście treści wiersza, mógłby być. 😊 Chodzi mi jednak o to, że Twój tekst mocno zderza się z tym, w jaki sposób człowieka i życie chrześcijańskie postrzegali Ojcowie Pustyni, a i ja się od nich staram czegoś nauczyć, choć raczej mało pojętnym uczniem jestem.

Tu długi wykład by się przydał, ale postaram się to skrócić bardzo. Należałoby zacząć od przedstawienia różnicy w określaniu pojęć "ciało" oraz "duch" w kulturze greckiej (filozoficznej) oraz w ujęciu biblijnym (pawłowym). One są bowiem bardzo różne. Nam, współczesnym ludziom, szczególnie Europejczykom bliskie jest wciąż to greckie postrzeganie wspomnianych pojęć. To znaczy, że ciało to jest to, co fizyczne, biologiczne, a duch – to, co niematerialne, wewnętrzne, ideowe. Natomiast św. Paweł w swoich listach dość konkretnie wymienia np. jakie uczynki, jakie postępowanie pochodzi od ciała, a jakie od ducha. Dlatego należy sądzić, że w tym biblijnym ujęciu zarówno ciało, jak i duch są raczej rzeczywistościami odnoszącymi się wprost do Boga albo przeciw Niemu. I tak duch dąży do Boga, a ciało wprost przeciwnie. Duchowe jest to, co prowadzi do Boga, a ciało się Jemu sprzeciwia, odwraca się od Niego. Tak więc dla św. Pawła ciało to nie tylko nasz biologiczny organizm, ale raczej nasza postawa życiowa. Ciało więc jest częścią jeszcze szerszej rzeczywistości, która zwie się "świat", a ten z natury swojej jest Bogu przeciwny, wrogi. Duch natomiast i dusza dążą do zjednoczenia z Bogiem.

No, i w tym teraz wszystkim wpada nam Twój wierszyk, gdzie znajdujemy takie pojęcia jak "pragnienia" i "zmysły". To wszystko z punktu widzenia Ojców Pustyni, czyli mnichów żyjących w pierwszych wiekach chrześcijaństwa w Egipcie, przynależy do "ciała". I co do zasady należy temu stawiać opór. 😊 Tak więc w ich spojrzeniu na świat, spełnianie zachcianek tzw. pragnień tudzież pożądliwości oraz pozwalanie zmysłom na swobodne zaspokajanie siebie, to błąd prowadzący do grzechu i zatracenia w nim. Niewiele inaczej jest z marzeniami, które w gruncie rzeczy sprawiają, że człowiek odrywa się od teraźniejszości i zaczyna niejako żyć tym, czego nie ma realnie, a więc karmi się ułudą. Oszukuje sam siebie. Życie dzieje się tu i teraz, więc nie jest dobrze, gdy człowiek oddaje się jakiemuś przebywaniu w marzeniach. Człowiek wierzący powinien przyjmować swoje "dziś" jako dar od Boga i jako przestrzeń, w której zaproszony jest do wierności Bożej Miłości. Tak więc fruwanie w obłokach jest zgoła okłamywaniem samego siebie i uciekaniem od odpowiedzialności za swoje życie. 😊 Takie tak pustelnicze dywagacje. 🤗🙃

Zastosowałaś także w swoim wierszu pojęcie "szczęścia". W Tyńcu żył swego czasu pewien mnich benedyktyński, który twierdził, że człowiek współczesny ma hopla na punkcie szczęścia. A to przecież – czego dowodził na swoich wykładach – nie jest w żadnym razie celem życia na ziemi. 🤗😊 Człowiek nie jest w stanie zaznac szczęścia w tym życiu doczesnym. Bo celem do którego zdąża człowiek jest Niebo, a więc sam Bóg. On jest szczęściem, a to, co człowiek nazywa szczęściem na ziemi jest jedynie (znów to słowo) uludą. 🙃🤗😊

Wiersz Twój, Kingo, oczywiście jest napisany pięknie i posiada swoją wymowę, którą jakby intuicyjnie odczytujemy, że mowa jest o poszukiwaniu realizacji siebie samego w życiu. I jest on w tym sensie pięknym tekstem przez Ciebie stworzonym. A moje rozważania, to jedynie takie pustelnicze duperele, którymi chciałem się podzielić, żeby poszerzyć jeszcze kontekst Twojego wiersza. 😊

Patrzę w te Twoje piękne oczy w awatarze i ufam, że mi wybaczysz to przemądrzalstwo komentatorskie. 🤗
Pozdrawiam Cię serdecznie. Hej ho! 😊🙋‍♂️

Kingo... z przyjemnością... je wszystkie zatrzymam ..maszerując przed siebie z Jadzią jeszcze po inne ... . pozdrawiam serdecznie ...

Umiejętne zarządzanie marzeniami jest ważne, bo nierealistyczne przynosi rozczarowanie i stresy, a nawet depresję. Pozdrawiam

P.S ..zaproś je w progi

Pozytywne myślenie potrafi stworzyć cuda! Piękny, optymistyczny wiersz.
Pozdrawiam Kingo.

Melodyjnie jak piosenką a co do marzeń to są fajne jak to mówią by Boga rozśmieszyć. Ileż miałem marzeń i po czasie byłem szczęśliwy że nic z nich nie wyszło. Ale jak to mówią pomarzyć dobra rzecz. Pozdrawiam Piękna z uśmiechem i gwiazdkami:)))

Tak, każdy nosi swoje szczęście w sobie, wystarczy wejrzeć w siebie. Pięknie napisane.
Pozdrawiam serdecznie :)

Marzenia, wiara, życie bez nich...
Ładnie ciekawie.

Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

W sobie mamy dużo uczuć ale i sprzeczności 😉 Wszechświat z Tobą!😉

Bardzo ładnie, szczęściu trzeba pomóc :)
Pozdrawiam serdecznie

Nie jest mądry ten, który myśli i ma nadzieję, ze marzenia same do niego przyjdą . Któregoś dnia po prostu zapukają do drzwi. Po marzenia trzeba sięgać jak po książkę z najwyższej półki. Potrzeba wysiłku, by je spełnić. Jeśli nie zrobi się nic - odpłyną do innych. I o tym, według mnie, jest ten wiersz. Super przesłanie i super wykonanie :)

To jest bardzo dobre pytanie :) A odpowiedź w myśli....
Pozdrawiam serdecznie Kingo :)