Twoje Wiersze - NIE MA JUŻ NIC

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

6 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

naskraju*^(*)

2022-10-03

Często uzależniamy się od wielu rzeczy i biegniemy jak te muchy w sieć codziennej walki o byt. Ale, czy nie jesteśmy ograniczeni w swoim bycie zakazami i nakazami? Bierzemy nieraz na siebie ciężary, które nie potrafimy udźwignąć. Karmimy się tym , co nam podają media i stajemy się kalką powielaną przez wielkich tego świata. Nie potrafimy krzyczeć i w milczeniu zamykamy siebie w sobie.
W twoich wersach bardzo pesymistyczna wizja zachodzącego słońca jawi się na horyzoncie. Ale czy nie zbliżamy się do końca?

Serdecznie pozdrawiam

Renata Ptak

2022-10-04

Patrząc od tej strony, masz całkowitą rację. Dzieje się coś niedobrego ze światem, z człowiekiem, oby ta pesymistyczna wizja zachodzącego słońca nie sprawdziła się w przypadku ludzkości,
Pozdrawiam serdecznie:)

sisy89

2022-10-01

Przejmujący bardzo wiersz, niepokojący. Świetny.
Pozdrawiam serdecznie :)

Renata Ptak

2022-10-04

Dziękuję sisy za komentarz. Czasem wiersz musi niepokoić, by wywołał w czytelniku emocje.
Pozdrawiam najserdeczniej:)

Anuk

2022-09-30

Przejmujący, emocjonalny. Samotność i bezsilność potrafią przygnieść. Oby jak najmniej takich dni. Pozdrawiam serdecznie

Renata Ptak

2022-10-01

Masz rację, oby jak najmniej takich dni. Życie bywa nieprzewidywalne, a ludzie są tylko ludźmi. Czasem przynoszą radość, a czasem smutek.
Pozdrawiam serdecznie i dziękuję za odwiedziny:)

Baba-Goga

2022-09-28

Dynamiczny, rytmiczny tekst, wciągający i oddający bardzo trudne emocje.
Wyczuwalne jest w nim wręcz bicie przerażonego serca.
Gwiazdy ode mnie :)

Renata Ptak

2022-09-29

Czasem mamy wrażenie bezsilności, beznadziei, a nawet przerażenia, zwłaszcza gdy ludzie chcą tylko brać i nie dawać nic w zamian. Czujesz się wykorzystana i osaczona, to smutne odczucie. Dziękuję Małgosiu, że napisałaś komentarz do tego wiersza.
Pozdrawiam Cię najserdeczniej:)

Galba c.^(*)

2022-09-28

Trochę nostalgią powiało. Ale dobry wiersz.
Pozdrawiam.

Renata Ptak

2022-09-29

Jak w starych filmach...ciemna noc, samotny bohater, czyhające za rogiem niebezpieczeństwo.
Pozdrawiam:)

Elżbieta

2022-09-28

Mocny, wstrząsający wiersz ... nie wiadomo co napisać po jego przeczytaniu, niestety są takie ekstremalne sytuacje w życiu, które prowokują do tego rodzaju uczuć i stanów.
Pozdrawiam:))🌟
.

Renata Ptak

2022-09-29

naprawdę (czasem mam zaćmienie umysłu) wstyd!

Renata Ptak

2022-09-29

Witaj Elu! Trafiłaś w sedno swoim komentarzem, jak zwykle. Pięknie jest przelać wszystkie emocje na papier. Dzięki Ci Boże za te wiersze, dobre, czy złe, ale na prawdę pomagają w życiu.
Pozdrawiam cieplutko

Waldi1

2022-09-28

no to jestem na dnie ... skoro nie ma już ... tylko szkoda tego słońca więc ... a może ten wiatr... zmyli psów trop i zakwitnie dla Ciebie ta jedna stokrotka ... Uśmiechnij się ja jestem zawsze optymistą ... a Twój wiersz smutny jest .. pozdrawiam Ciebie bardzo serdecznie ...

Waldi1

2022-09-29

to przesyłam Ci różę z uśmiechem moim ...

Renata Ptak

2022-09-29

Witaj Waldku! Wiersz pisany, jak to u mnie najczęściej bywa, pod wpływem emocji...życie czasem daje w kość, ale pomału wychodzę na prostą i na pewno odnajdę Twoją stokrotkę. Już uśmiecham się do Ciebie.
Pozdrawiam najserdeczniej:)