Serca miłością złamane
jesteś wirtuozem słów
które do serca przenikają
nimi malujesz przyrodę
i serca złamane miłością
ty jedna słyszysz
szum fal dobijających
do brzegu świata
wpatrzona w zachód słońca
myślisz o uwięzionych perłach
w otchłani oceanu
pragniesz sięgnąć po jedną
lecz martwisz się
że ona nie przyniesie ci szczęścia
w milczeniu
piszesz wiersze
radosne żartobliwe
smutne
pełne żalu
jakby zza mgły
wyłaniały się
wersy przesiąknięte bólem
a pomiędzy strofami
spojrzałaś w lustro
ono ne kłamie
gdzie jest ta dziewczyna
uśmiechnięta sprzed lat