Twoje Wiersze

X

Logowanie



Zapomiałaś/eś hasła? Przejdź do procedury resetującej.

*W pętli czasu

Wiersz Miesiąca 0
biały (bez rymów)
2025-02-10 12:24
Cienką nitkę przędzie Ariadna.
Cieniutką jak tchnienie...
po wielu zabiegach rozkwitła marzeniem.
Chcesz wierzyć lub nie - rzecz to niepojęta,
pomiędzy jednym a drugim ściegiem,
jest miłość zaklęta.

Zanim powieki ogarnie sen - wypowiem życzenie.
Uniosę je ku słońcu - już znikają cienie.
Zagrałam o szczęście z losem,
z kretesem przegrałam.

Więc jakoby z przydziału uczucie dostałam.

Było bardzo kruche, jak porcelana z Chodzieży
i nie pomogło krzyczeć,
że mi się należy.

Zostały okruchy marzeń, no i blotki w ręku.
nie mam pomysłu na puentę... zostanie
bez wydźwięku.
autor
Kropla47
Kropla47
przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony
13 razy
Treść
6
9
5
4
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat
6
3
5
10
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.




Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Izka1<sup>(*)</sup>
Izka1(*)
2025-02-12
Temat miłości, losu i marzeń, które nie spełniają się. Metaforyczne przedstawienie uczucia jako "cienka nitka przędzona przez Ariadnę" jest interesujące i oryginalne. Wiersz ma melancholijny ton i wyraża rozczarowanie życiem. Miejmy nadzieję, że będzie lepiej. Pozdrawiam serdecznie

_wena_
_wena_
2025-02-11
Smutek przeplata się przez wersy, w których po marzeniach o miłości pozostały jedynie okruchy.
Oddając się refleksji, pozdrawiam serdecznie.
Miłego dnia, Kropelko :)

Kazimierz Surzyn
Kazimierz Surzyn
2025-02-11
Wymownie, pięknie i smutno, pozdrawiam ciepło Kaziu.
6/5

Motylek78
Motylek78
2025-02-11
bardzo smutny i refleksyjny wiersz
nic nam się nie należy
wszytko mamy na chwilę
nawet smutek przychodzi i odchodzi
robiąc miejsc na radość
wystarczy ją tylko odnaleźć
w słońcu co rano wschodzi
w drzewach i śpiewie ptaków ...
Pozdrawiam serdecznie 🦋🕊

Jastrz
Jastrz
2025-02-10
Nić Ariadny, choć cienka, wyprowadziła Tezeusza z labiryntu. Oby i Ciebie wyprowadziła z wszystkich pułapek, jakie zastawiło życie na szeroką wolną przestrzeń.

Waldi1
Waldi1
2025-02-10
smutno piękny wiersz ... pozdrawia serdecznie ...

LydiaDel
LydiaDel
2025-02-10
Przesiąknięty smutkiem, aż do bólu.
„ Zostały okruchy marzeń,” oby z tych okruchów coś wyrosło. Nie każdemu jest dana pomoc Ariadny, choć bardzo filigranowa.
A miłość krucha ja najszlachetniejsza porcelana. Wszystko powiedziane, puenta zbyteczną. 6/5 Serdeczności

Moona@
Moona@
2025-02-10
Bardzo ładnie zapisany smutek!
Rymy mnie zaskoczyły, bo chyba rzadko takie tutaj publikujesz.
Pozdrawiam Kaziu :)

JaSnA7
JaSnA7
2025-02-10
Piękny, choć smutny wiersz...
Nić Ariadny jest delikatna, a porcelana z Chodzieży śliczna, lecz krucha...
Tak czasem jest niestety...
Pozdrawiam serdecznie, z podobaniem:)⭐️

Elżbieta
Elżbieta
2025-02-10
Puenty można się domyślić i chyba lepiej, że jej nie mam. Twoje wiersze mają specyficzny rodzaj sumutku, jest pięknie wyrażony, jakby był z delikatnej, cennej koronki!
Pozdrawiam serdecznie, Kropelko:))⭐

Marek Żak
Marek Żak
2025-02-10
Bardzo smutne we wszystkich fragmentach i po całości. Pozdrawiam i życzę uśmiechu.

sturecki
sturecki
2025-02-10
Wiersz splata motyw nici Ariadny z ulotnością uczuć i próbą odnalezienia szczęścia. Miłość pojawia się tu jako coś kruchego, niemal przypadkowego – nie da się jej wygrać w grze z losem, nie można jej wymusić, choćby najbardziej się należała. Ostatecznie pozostają tylko okruchy marzeń i poczucie braku puenty, jakby historia urwała się w pół zdania – bo może nie wszystko da się zamknąć w określonym cyklu wersów i konkretnie w tym zakończeniu.
Treść – (6-5) refleksyjna, subtelna, z motywem ulotności uczuć.
Warsztat – (6-5) płynny, dobrze budujący atmosferę niedopowiedzenia.
6/5


Autor poleca


Autor na ten moment nie promuje wierszy

Inne wiersze z tej samej kategorii

Nie ma znaczenia kto
- Waldi1

jesienne zawirowanie
- Bożena Joanna

Brudny świat
- Motylek78

Niewolnica REM
- Katarzyna(*)

Dreszczem na skórze
- Laura Alszer(*)

Obserwacja
- Nito

Taki wiersz
- jolka

Artysta
- Marzycielka2018

jestem jak jesień w każdym wieku kolorowa
- naskraju*(*)

kasztany
- Bożena Joanna

Inne wiersze tego autora

*Łacina

*W oparach absurdu

*Singielka

*Dwadzieścia groszy

*Za zakrętem ( erekcjato )

*Mamie

*Wiatr w kominie. (z szuflady)

*Roraty

*Ulotna chwila zapomnienia

*Troszkę gramatyki

*Konwalie

*Gra niewstępna

*Kwarantanna

*Nokaut

*TY

Pokaż więcej


WEBprojekt

X

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

X

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji

 

x
Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności