X

Logowanie



Zapomiałaś/eś hasła? Przejdź do procedury resetującej.

*Podsumowanie 2

Wiersz Miesiąca 0
biały (bez rymów)
2025-12-06 10:02
Grudzień spogląda przez ramię,
idą święta.
Skrzą się oszronione świerki.

Idąc z walizką marzeń,
w mglistą szarość południa,
nieudolnie próbuje przeżyć
każdy z tych dni dzielących,
od przyjścia dzieciny.

Pusty talerz... wigilia.
Czas zamknięty w obrazie.

Wspomnienia niczym drzazga.

Mama odeszła
zabierając ze sobą tajemnicę
uśmiechu.
Syn, córka wyjechali,
szukając lepszego życia.

Zostały tylko
zmarznięte wróble za oknem.
autor

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony
5 razy
Treść

6
3
5
2
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat

6
0
5
5
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.





Komentarze

Kolor wiersza: zielony


Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.


sturecki
sturecki
dwie godziny temu
Przy takim grudniu i takim bilansie wychodzi, że najwierniejszymi domownikami zostały wróble – bo one jedyne nie wyemigrowały na święta.
6/5

Monia
Monia
dwie godziny temu
Czuć pewnego rodzaju smutek i tęsknotę nawet pomimo zbliżających się świąt pozdrawiam serdecznie 😉

Jastrz
Jastrz
trzy godziny temu
U nas zwykle są święta "rodzinne". Jednak (mimo, że się kochamy) coraz bardziej się czuję przy naszej rodzinie, jak piąte koło u wozu. Zwłaszcza w święta. Wszyscy rozmawiają na tematy, o których nie mam zielonego pojęcia. Nie można wspólnie zaśpiewać kolęd, bo cały czas gra radio. Nawet rozpakowywanie prezentów "wyemigrowało" ze stołowego do sypialni. Nie ma już wspólnej radości. Każdy sam ogląda to co dostał... Podobno tak jest lepiej i wygodniej. Ale dla mnie jest smutniej...

Marek Żak
Marek Żak
trzy godziny temu
Wzruszające strofy o samotności i opuszczaniu przez najbliższych. Teraz w dobie whats upa łatwiej jest utrzymywać kontakt, ale trzeba mieć do tego chęci.
Pozdrawiam serdecznie

samisen
samisen
cztery godziny temu
Wiersz przedstawia emocjonalny obraz czasu przedświątecznego, widziany oczami osoby doświadczającej samotności, tęsknoty i braku bliskości. Grudzień – miesiąc kojarzony tradycyjnie z ciepłem, rodzinnymi spotkaniami i nadzieją w utworze staje się przestrzenią chłodu, pustki i zawieszenia. Też spędzę święta samotnie ale napiszę wiersz, może i dwa jak Bozia da…
Pozdrawiam serdecznie :)



Autor poleca


Autor na ten moment nie promuje wierszy
Pokaż mniej



X

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

X

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji

 

x
Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności