Zauroczenie
Jakby coś we mnie zadrżało,
a emocji nie było końca.
Twoja twarz wraca do mnie w myślach —
widzę Twój obraz,
zawsze jesteś obecny.
Ty.
Przewijasz się przez moje życie,
jak dobrze znana historia,
pisana spojrzeniami i krótkimi momentami.
Burza loków niesfornie tańczy na wietrze,
a Twoje spojrzenie — ciepłe,
spokojne jak słońce o poranku.
Twój głos…
brzmi jak spokojna melodia,
puszczona wtedy,
gdy człowiek naprawdę potrzebuje ciszy i ukojenia.
Nie znam Cię aż tak dobrze,
ale coś w Tobie jest magnetycznego.
Jakbyś niósł w sobie
obietnicę czegoś dobrego.