Twoje Wiersze - Zmysłowa samotność

Zmysłowa samotność

rymowany

2021-09-15 16:21

Ze wszystkich uczuć, co człowiek przeżywa
Jedno od zawsze i wciąż mnie otacza
I wszystkie zmysły mojego ciała
Stale przytłacza

Gdy budzik dzwonkiem ze snu mnie wyrywa
I nic nie widzę przy mnie, tylko ciemność
Gdy obowiązek codzienny mnie wzywa
Widzę samotność

Gdy idąc drogą widzę ludzi parę
Świadek rozmowy ich, pełnej czułości
Co do mnie dobiega, co naprawdę słyszę
Dźwięk samotności

Wracając do domu obok drzew wędruję
Oddycham wiatrem tańczącym wśród liści
I gdy sam idę, co naprawdę czuję
Zapach samotności

Kiedy posiłek zjadam sam przy stole
I alkoholu w ustach mam smak gorzki
To, co naprawdę w ustach wtedy czuję
Smak samotności

A kiedy wieczorem do snu się szykuję
Bez jakiejkolwiek nadziei, bliskości
Gdy koc mnie otula, co naprawdę czuję
Dotyk samotności

autor

Orion

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

1 raz

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Marek Żak

2021-09-15

Ciekawie i porusząjąco opisana samotność którą postrzegamy różnymi zmysłami. Pozdrawiam.

Kornel Passer

2021-09-15

Nigdy nie zaznałem fizycznej samotności , a tą duchową noszę od zawsze w większym lub mniejszym stopniu. Tak więc samotność różne ma imiona. Zgrabnie napisany wiersz , a przy tym bardzo poruszający. Pozdrawiam.

Słońce09

2021-09-15

Przypomniały mi się takie słowa .

cyt. Samotność to nieobecność drugiej osoby.
Odosobnienie to obecność siebie.
Odosobnienie zawsze jest pozytywne.
To obecność wypełniająca obecność.
Na tyle jesteś wtedy przepełniony obecnością,
że możesz wypełniać nią cały świat."

Osho Zen

sisy89

2021-09-15

Podoba mi się forna wiersza, jak i jego treść. Wygląda na to, że peel odczuwa samotność wszystkimi zmysłami, tak jakby była jego wierną towarzyszką. Każdy człowiek chyba choć raz poznał jej smak, a im dobitniej ją odczuwa, tym trudniej się z nią rozstać...
Zatrzymałam się, dlatego też zostawiam gwiazdy.

Pozdrawiam serdecznie :)

konvalove

2021-09-15

Bardzo ciekawy tekst - niby za każdym razem strofy opisują sytuacje, w których człowiek jest sam, a jednak właśnie będąc przy tej samotności, paradoksalnie po przeczytaniu ma się wrażenie, że podmiot jest w jakiejś relacji z nią. Podoba mi się to odczucie, chociaż z drugiej strony, wiersz można odczytać również jako rozpaczliwe następstwo zbyt długiego przebywania samemu - mimo że dookoła wiele jest pięknych okoliczności, przy których można się zatrzymać i im oddać, to peel i tak widzi w nich właśnie tę samotność. Zatrzymał mnie Twój wiersz na dłużej.