X

Logowanie



Zapomiałaś/eś hasła? Przejdź do procedury resetującej.

czernią malujemy po ziemi

Wiersz Miesiąca 0
wolny
2020-10-08 08:45
kąsając brzeg zmieniała łożysko po wielokroć
mała dziewczynka tam chodziła by obcować z wielkością
taka mała wobec czegoś tak ogromnego
niesamowite wyobrażenie
wokół dolina wciąż młoda karmiła
mile kwadratowe urodzaju pszennego kładły kłosy
pod kosy srebrzyste
kęsy białego chleba najsmakowitsze złociły
uśmiech na dziecięcych twarzyczkach
radość niosła czysta woda

dzisiaj brzuchy za duże i cmentarze
zakonserwowane życie zalutowane w kolorowych puszkach
zapudełkowani ludzie pod mamucimi sklepami
pustynia z przeżutymi resztkami maszynowej produkcji
kominy sterczą wysoko
z nich czarny dym węglowy wypala zimne piece chlebowe
droga prosta i zawsze daleka
niesie się po niej fatamorgana od rozpalonego w słońcu betonu

a rzeka wciąż idzie przed nami wielka i milcząca bo zaufała
autor

Ocena wiersza

Wiersz nie został jeszcze oceniony.

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.





Komentarze

Kolor wiersza: zielony


Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.


Vaervari
Vaervari
2020-10-11
I jeszcze reklamówka na dnie oceanu.
Ciężko sobie już nawet wyobrazić otoczenie sprzed inwazji człowieka, ciężko sobie wyobrazić również to, co będzie się działo, jeśli nie ockniemy się w porę. Czy chowanie się pod welonem smogu lub stertą plastikowych skarbów to jakaś fala suicydalna, czy dziwna idea, nie wiem.


naskraju*<sup>(*)</sup>
2020-10-11
Dzięki piękne za odzew i mocne słowa. Jeszcze jest czas na opamiętanie, aby uratować życie.
Gdzieś z tyłu głowy słyszę słowa Hemingwaya ... Człowiek nie jest stworzony do klęski. człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać.
Czy w tym wypadku tak będzie?
Serdecznie pozdrawiam

BardzoBardzo
BardzoBardzo
2020-10-08
rzeka jak czas co płynie
i płynąć nie przestanie
w nas, a my idziemy
a przed nami inni idą
i po nas ktoś inny nastanie

niesiemy w sobie jeden kolor
choć matka ziemia tęczę dała
choć wszystko nasze to tylko pozór
natura miłość tylko miała

a rzeka płynie jak czas
i płynąć w nas nie przestanie
i jeden kolor tylko w nas
a tęcza poszła na zmarnowanie


naskraju*<sup>(*)</sup>
2020-10-09
Piękny komentarz na piątek. Idziemy wraz z rzeką. Dla mnie nie jest wczoraj, jest dzisiaj, ale tylko chwilę bo mija. Jutra nie ma, bo skąd możemy wiedzieć jakie ono będzie.
Pozdrawiam


Pokaż mniej


X

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

X

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji

 

x
Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności