Twoje Wiersze - czernią malujemy po ziemi

czernią malujemy po ziemi

wolny

2020-10-08 08:45

kąsając brzeg zmieniała łożysko po wielokroć
mała dziewczynka tam chodziła by obcować z wielkością
taka mała wobec czegoś tak ogromnego
niesamowite wyobrażenie
wokół dolina wciąż młoda karmiła
mile kwadratowe urodzaju pszennego kładły kłosy
pod kosy srebrzyste
kęsy białego chleba najsmakowitsze złociły
uśmiech na dziecięcych twarzyczkach
radość niosła czysta woda

dzisiaj brzuchy za duże i cmentarze
zakonserwowane życie zalutowane w kolorowych puszkach
zapudełkowani ludzie pod mamucimi sklepami
pustynia z przeżutymi resztkami maszynowej produkcji
kominy sterczą wysoko
z nich czarny dym węglowy wypala zimne piece chlebowe
droga prosta i zawsze daleka
niesie się po niej fatamorgana od rozpalonego w słońcu betonu

a rzeka wciąż idzie przed nami wielka i milcząca bo zaufała

autor

naskraju*^(*)

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz nie został jeszcze oceniony.

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Vaervari

2020-10-11

I jeszcze reklamówka na dnie oceanu.
Ciężko sobie już nawet wyobrazić otoczenie sprzed inwazji człowieka, ciężko sobie wyobrazić również to, co będzie się działo, jeśli nie ockniemy się w porę. Czy chowanie się pod welonem smogu lub stertą plastikowych skarbów to jakaś fala suicydalna, czy dziwna idea, nie wiem.

naskraju*^(*)

2020-10-11

Dzięki piękne za odzew i mocne słowa. Jeszcze jest czas na opamiętanie, aby uratować życie.
Gdzieś z tyłu głowy słyszę słowa Hemingwaya ... Człowiek nie jest stworzony do klęski. człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać.
Czy w tym wypadku tak będzie?
Serdecznie pozdrawiam

BardzoBardzo

2020-10-08

rzeka jak czas co płynie
i płynąć nie przestanie
w nas, a my idziemy
a przed nami inni idą
i po nas ktoś inny nastanie

niesiemy w sobie jeden kolor
choć matka ziemia tęczę dała
choć wszystko nasze to tylko pozór
natura miłość tylko miała

a rzeka płynie jak czas
i płynąć w nas nie przestanie
i jeden kolor tylko w nas
a tęcza poszła na zmarnowanie

naskraju*^(*)

2020-10-09

Piękny komentarz na piątek. Idziemy wraz z rzeką. Dla mnie nie jest wczoraj, jest dzisiaj, ale tylko chwilę bo mija. Jutra nie ma, bo skąd możemy wiedzieć jakie ono będzie.
Pozdrawiam