Pustka
Stopniowo zszywam rozdarte fragmenty mojej duszy i łącze je w ożywioną całość.
To, co po mnie zostało, schowam w starej szafie, co po Tobie, schowam głęboko w szufladzie.
Kto wie, czy wraz z moim ostatnim tchnieniem nadal będziesz żyć we mnie, ukryta w moim umyśle?
Rytm Twojego serca, kiedyś połączony z moim, stał się na zawsze oddzielony.
Schematy Twoich myśli, kiedyś splecione z moimi, teraz podążają już osobnymi ścieżkami.
W nieznane...
Zdruzgotany ten podróżnik bezcelowo podąża wyboistą drogą, kamienistą ścieżką wątpliwości i samotności.
Podróż, którą musi podjąć, łańcuchy, które musi zerwać i ciężar samotnej pustki stały się jego krzyżem,
ugnie się i upadnie czy dotrze do odległego celu?