Czekaj czekaj - to wymaga poczytania po wielokroć bo dobre jest i myślą nasycone. Oświecę gwiazdą, do szuflady z ulubionymi wetknę, poczytam poczytam i może kiedyś skomentuję

Zatrzymują mnie Twoje wiersze ten tu już tytułem przyciąga i sublimuje w temp pokojowej mieszając się z myślami czytelnika .:)Rewelacyjnie wplątałeś humor w wersy z całościową puentą rozumienia świata .
Gwiazdki for you :))

Bardzo ciekawy wiersz, poruszający, w którym przenikają się pewne znaczenia, jak Bóg, glina, akt stworzenia, zmieniając się w symbole czegoś nowego. Zyskują przez to nowe znaczenia, bo w Twoim wierszu i błoto, i glina raz są czymś zupełnie innym, a raz tym samym. Ostatnia strofa jest znakomita, pokazuje, że odpowiedzialność za poszukiwanie siebie spoczywa na nas samych, a obecność Boga jest po prostu byciem i czekaniem, pokazaniem, że jest to możliwe, ale droga musi być naszą, własną. Wprowadzenie do utworu dziecka postrzegam jako coś celowego, bo spojrzenie dziecka jest czyste, zrozumiałe, adekwatne do tego, co widzi, czuje, przeżywa. Bóg jako dziecko to wyższy poziom, bo boskość to wyższy poziom świadomości. Dla mnie Twój wiersz to mnóstwo możliwości interpretacyjnych. Utwór przyciąga uwagę, a dzięki dystansowi jeszcze zyskuje.

Niebanalnie o akcie twórczym. Nie jest to łatwy temat zwłaszcza , że i sam Bóg został tutaj interesująco wpleciony. Zainteresował mnie motyw dziecka. Gdybyśmy patrzyli na świat z jego perspektywy to nic nie wydawałoby się takie trudne...dziecko z natury naiwne i pokorne ma w sobie wiarę, której nam dorosłym często brakuje...A wiara jak wiadomo nie od dziś potrafi przenosić góry i tworzyć rzeczy, o których nie śniło się nawet filozofom :)

Niezwykły pomysł na wiersz. Nie da się przejść obok niego obojętnie. Gdyby tak odnaleźć te zagubione zasoby twórczej gliny, to dopiero byłoby znalezienie skarbu! Mimo że "zrozumienie" ostatniej strofy sprawia trudności, to sam wiersz świetny. Twórcze przetworzenie znanych nam elementów religii judeochrześcijańskiej w zabawny, ale i tajemniczy i bardzo wciągający obraz. Widać, że autor chce precyzyjnie poprowadzić czytelnika przez tajemniczą kreację rzeczywistości swojego wiersza. Zwraca uwagę konkretna narracja pozbawiona plam i niedomówień. Przypomina baśniową opowieść. Pozdrawiam.