Z tego co mi wiadomo to części do słońca są ale to droga w jedną stronę w dodatku dość kosztowna.
Co do olbrzymów i karłów to jest na prawdę fascynujące bo tu doskonała mechanistyczność tego zjawiska aż się prosi o pomnik. Gdy gwiazda wielkości żółtego karła (czyli taka jak nasze słońce) kończy swój żywot to najpierw staje się czerwonym olbrzymem tylko dla tego, że jej wierzchnie warstwy nie utrzymywane już przez grawitację jądra (które akurat zaczyna się zapadać pod wpływem owej grawitacji) sobie po prostu odlatują jak więźniowie z obozu. cześć tych warstw zanim ucieknie zapada sięteż na jądro ale niektóre z nich odbijają się od siebie wzajemnie przez co w pewnym momencie olbrzym staje się na moment większy a w niektórych przypadkach nawet wybucha.
To co zostanie zapada się pod wpływem własne samolubnej i egoistycznej grawitacji (czyli jak mówiłem wcześniej owo jądro można by je nazwać jądrem ciemności bo już nie produkuje fotonów a jedynie wyświeca te które jeszcze w nim uwięzły i dopiero teraz udaje im się uciec, jak ostatnim więźniom z prawie opustoszałego obozu zniewolenia jaki tworzy materia gwiazdy swoją grawitacją) i wtedy właśnie olbrzym staje się karłem, ale ziemi już wtedy nie będzie. Wszystko jest tak dokładne tak precyzyjne wyliczone wręcz do ostatniego ziarenka pyłu gwiezdnego. Jednocześnie jest to tak chaotyczne i spontaniczne zjawisko e nie sposób go ogarnąć rozumem. Bo tu chaos się spotyka z porządkiem by rozpocząć Walc nieokreśloności by obserwatorzy mogli tylko z grubsza opisać co tak na prawdę się dzieje a im więcej detali tym więcej trudnych teorii coraz bardziej zamazujących obraz rzeczywistości.

Pozdrawiam

Nie wiadomo, co byłoby gorsze - rozrost Słońca w czerwonego olbrzyma, czy jego wypalenie w białego karła. Tak źle i tak niedobrze. A tak poza tym, to nawet poprawnie nakręcany mechanizm z czasem się ściera, więc nawet ja nie mogę nic zarzucić Zegarmistrzowi, w końcu części do słońca nie da się chyba dokupić albo dorobić.

Pozdrawiam :)