Wołanie o sprawiedliwość i dostrzeganie własnych błędów jako droga do zrozumienia innych. Bardzo inspirujący wiersz. Naszła mnie refleksja o kryteriach oceniania czegoś jako błąd. Kiedy różni ludzie posługują się różnymi kryteriami, zrozumienie zaczyna się rozmywać - im większe różnice, tym mniej zrozumienia. A zatem potrzeba nam uniwersalnych kryteriów. Czy możemy to osiągnąć? Nie wiem...

A ja lubię słabości - decydują o człowieczeństwie. A poza tym fajnie mieć słabość do czegoś, np. czekolady o 23.22 :-)

Wiersz i życzenia w jednym celna puenta

Bardzo dobry wiersz
Pozdrawiam serdecznie:)

Niech każdy, kto źle czi, odczuje to na własnej skórze. Niech pokrzywdzonym los wynagrodzi. Wiersz o dużej sile przekazu. Pozdrawiam z podobaniem

Niech się stanie! :)))
Pozdrawiam Stasiu tuż przed północą :)) Trochę się zasiedziałam przy nowym projekcie i znów straciłam poczucie czasu :)

Jednym słowem - Daj Boże, byśmy odczuwali na własnej skórze skutki swoich działań. Wtedy i my i świat będzie lepszy.

Niech tak się stanie, z podobaniem dla mądrej refleksji, pozdrawiam ciepło Staszku.
6/5

Nie rzucać kamieniami. Bardzo dobry.

wiersz bardzo ładny ... jest w nim kilka wskazówek ... jak powinno się żyć ... i to aby kłamstwo się obróciło przeciw tym ... którzy je rozsiewają ... a prawda nie może milczeć ... bo wtedy kłamstwo wspomaga ... chleb powinniśmy szanować jak matkę ... bo bez niej trudno jest żyć jak bez chleba ... a w wodzie kamieni jest i tak dość ... jeżeli wrzucać je ... to tylko w tedy gdy dla zabawy robimy kaczki .. lecz krzywdy naturze nie czynią ... a światło często razi spróbuj spojrzeć na słońce ... ludzie przygnębieni ciężarem życia często widzą mrok ...to lepiej by dla nich droga istniała z iskierką nadziei na lepszy życia oddech ... a grzeszyć to ludzka rzec ... wiedzą to nawet wszyscy święci ... ,, bo człowiek bez słabości" to nie byłby człowiekiem ..kto pierwszy rzuci kamieniem ...no kto i wszyscy odeszli ... troszkę końcówkę zmieniłem al sens powiedzenia znasz ... itd ... pozdrawiam ciebie serdecznie ...

Ciekawe co na Twój wiersz powie pan premier profesor Tusk. Toż to język nienawiści:)))))

Każdy niech pamięta swoje błędy.
Nie jesteśmy bez skazy.
Niech po prostu człowiek będzie dla drugiego człowiekiem.
Dobry tekst, dający do myślenia!
6/5.
Serdecznie pozdrawiam

Wierszowanie prospołeczne ale słuchających podobnych przesłań jak na lekarstwo wśród tłumów 🙂❤️

Puenta świetnie podsumowuje cały wiersz, ten co uważa siebie za nietykalnego, ma często najwięcej do ukrycia :)
Pozdrawiam serdecznie :)

Jasne, że każdy ma "coś", za uszami, jedni więcej inni mniej, ale wzdrygam się przed złymi życzeniami, bo nie zawsze jest tak jak nam się wydaje. Natomiast przychylam się do puenty wiersza.
Pozdrawiam serdecznie, Staszku i zostawiam:))⭐

świetna puenta.
Pozdrawiam.

mam trochę zastrzeżeń
bo o ile w większości przedstawionych przypadkach słowo "niech " ma uzasadnienie to w przypadku kłamstwa jest mętne
co znaczy " przylgnie " dla tych co kłamią
będą kłamać jeszcze więcej bez odczuwania skutku trzeba wymyślić zwrot , który odda im owe skłamanie od tej strony której nie widzą kłamiąc a tego w przylgnięciu (przynajmniej ja) nie widzę
Wielu świętych grzeszyło zanim weszli na drogę świętości
i to fakt ale kazanie by będąc na niej schodzili grzesząc to demagogia
mam w swej biblioteczce pozycję pt." Droga człowieka " i proszę mi uwierzyć że człowieczeństwem jest droga ku świętości nie odwrotnie.. inne prowadzą do częściowych lub trwałych cierpień pośmiertnych

świat materii jest nietrwały świat ducha wieczny.

W tym jesteśmy lepsi od sztucznej inteligencji, że jesteśmy niedoskonali więc mamy nad czym pracować.
Wiersz mi się podobał.
Pozdrawiam.

...
rozpal ogień
niech płonie
niech grzeje marzenia

pofruną
znajdą swoje miejsce
wychodząc z cienia
...
Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

Nie ma ideałów. Każdy jakieś wady ma.
Ważne, by swoim postepowaniem nie
krzywdzić innych ludzie i starać się
walczyć z mankamentami.
Ślę moc serdecznych pozdrowień:)

Szeroką gamę człowieczeństwa przedstawiłeś w swoim utworze. Co człowiek, to inny charakter. To jest fakt. Najbardziej irytuję i wnerwia jak widzę w altanie śmietnikowej wyrzucone jedzenie - w tym chleb. Tak zacząłeś swój wiersz. Ładnie i bardzo dosadnie napisałeś swój utwór. Super!