Twoje Wiersze - ULF - Częstomir(*)

ULF

biały (bez rymów)

2023-02-18 12:25

Rozgniewaliśmy bogów, a Loki

Spuścił ze smyczy swoje groźne psy

Spadły na ziemię pośród jazgotu

Wichru, łamiącego grube konary.

Przewodnik stada, Ulf, sroży się i odsłania

Swoje ostre kły, z pyska toczy mu się piana,

Włosy na karku stają dęba, a z gardzieli

Dobywa się głuchy charkot.

Spadły na naszą biedną ziemię

Srożą się i grożą uciśnionym ludziom!

Wdzierają się na ląd spienionymi falami

Depczą ciepłe, domowe ogniska swoimi łapskami!

Warszawa, 18 lutego 2023

autor

Częstomir^(*)

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

2 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Elżbieta

2023-02-18

Piękny wiersz, chociaż trochę drapieżny, sądzę, że mitologia nordycka taka właśnie jest! Wiersz doskonale "wpasowałeś" w aktualną aurę i niespokojny czas!
Serdeczności Michale:)⭐

Częstomir^(*)

2023-02-19

Widzisz, Elu, ja to napisałem właśnie pod wpływem i z inspiracji pogodą. Była wichura, orkan i tak mnie naszło. A że mitologię nordycką troszkę znam (co prawda nie tak dobrze jak sławniejszą grecką odpowiedniczkę) postanowiłem użyć jej jako źródłs. Poza tym jest wujek Google... Serdeczności:)