Twoje Wiersze - WTOREK PO ŚWIĘTACH

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

19 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Kakashi Hatake

2025-04-25

Mój kolega się śmieje śmieje, że święta to tylko męczrnia i coś w tym jest. Pozdrawiam.

sturecki

2025-04-26

Twój kolega ma nosa, bo święta często zamiast pachnieć święconką, pachną zmęczeniem, jakbyśmy chcieli na siłę upiec szczęście razem z trzema ciastami naraz.

Jastrz

2025-04-24

Mięsa to nic wielkiego, żurek to nic wielkiego, śledzie to nic wielkiego, nawet jajka w majonezie to nic wielkiego. U mnie święta wciąż jeszcze trwają. Do ostatniej okruszki ciasta, a nawet może i dłużej.
Chrystus zmartwychwstał - to drobiazg. Zmartwychwstaje co roku, to już nas przyzwyczaił. Najważniejsze, że syn na tydzień przyjechał z Rotterdamu do domu!

sturecki

2025-04-24

I to jest właśnie najprawdziwsza świętość ... nie w majonezie, nie w kiełbasie, tylko w chwilach, które się nie powtarzają co roku, choćbyśmy bardzo chcieli. Chrystus zmartwychwstał? Pięknie. Ale syn z Rotterdamu wrócił? Cud prywatny, domowy, jedyny. I dla takich „drobiazgów” warto trzymać w sercu wieczne święta.

Larisa

2025-04-23

W święta sobie dogadzamy, a po świętach sobie odmawiamy... no, cóż taki schemat świętowania.
Fajny z poczuciem humoru wiersz, ale także życiowa obserwacja świątecznych zwyczajów. Przejadanie się, to chwilowa słabość... świąteczne uniesienie... przecież Peel pościł 40 dni!
6/5.
Serdecznie pozdrawiam

sturecki

2025-04-23

Dokładnie. Po 40 dniach ascezy nawet mazurek staje się objawieniem ... więc to nie grzech, to nagroda … choć z czasem może trochę kulinarna pokuta. Święta rządzą się własną liturgią: najpierw duch, potem brzuch, a potem ... cichy rachunek sumienia i kalorii.
Dziękuję za ciepły komentarz ... uniesienie trwa, nawet jeśli spodnie nieco mniej.

jobo

2025-04-23

Jest jeszcze śledż w śmietanie
Metafizyczny jak pisał Wojciech
Bo zawsze tak się stanie
Kiedy do żarcia pośpiech
Ato jest świetna Stuarta nuta
Tak wtorkowo postna pokuta

Szac i ulewa

Zagadka: Co to jest?= Tafla wody, noc, bez wiatru, księzyc w pełni!?

jobo

2025-04-23

Odpowiedż= Bigos!
Miesiąc się odbija!

sturecki

2025-04-23

O tak. Śledź w śmietanie – biała plama po świętach i zarazem egzystencjalna zaduma nad tym, co jeszcze zostało w lodówce. Poezja śledziowa, jak u Wojciecha, co brzmi jak jazz na resztkach ... Idealna pokuta – z humorem, z metafizyką i lekkim niestrawieniem sensu.

Gminny Poeta

2025-04-22

Kilka stwierdzeń jest odrobinę zastanawiających. Nie wiem czy pisałeś je ot tak bo tak właśnie wyszło czy z głębszą myślą chcąc coś więcej przekazać. Np "Biblijny przesyt"? "Planeta i sernik? Albo niesmaczne nawiązywanie do sacrum chcąc je wymieszać z błotem codzienności i obżarstwa. Czyżby za to też wiara była odpowiedzialna?
w lodówce – ostatnia wieczerza
w plastikowym relikwiarzu
obok jajek: apokalipsa w majonezie

Ogólnie to trochę jak tekst pierwszych naszych raperów w którym bez h i k nie było przekazu. Taki konglomerat gadżetów które miały się stać wartością sama w sobie. Ale w sumie wybaczam Ci bo przecież jakie podejście do świąt i same święta taki wtorek. Pozdrawiam z uśmiechem:))))

jobo

2025-04-24

Stuart!
Ta "resztka jajka w dłoni" to omyła! Tuwim mówi
żę "nogai jej okolice" to się jajkowo ze sprężystością
mieć powinno bardziej!
No bo co nam zależy!!!

sturecki

2025-04-22

Znakomita riposta ... czuć w niej rodzaj czytelniczej niezgody, który zawsze cenię najbardziej, bo zmusza do ponownego przemyślenia.

Masz rację: „biblijny przesyt” czy „apokalipsa w majonezie” to zderzenia celowe, zgrzytające, może nawet świętokradcze, ale nie po to, by plugawić sacrum, lecz by pokazać, jak łatwo współczesność je spłaszcza. Jak sacrum wpada do plastikowego pojemnika razem z wędliną i sens schodzi z krzyża prosto na półkę z promocją.
Czy za to odpowiada wiara? Nie. To raczej nasz sposób obchodzenia się z nią. Bo wiara nie znika, tylko my czasem zamieniamy ją w formę bez treści, opakowanie bez zawartości. I stąd ten sarkazm.

A że wtorek po świętach to dzień rozważań z resztką jajka w dłoni i filozofią w majonezie – niech tak będzie. Dzięki za uśmiech i krytykę z klasą.

Driana

2025-04-22

Humorystycznie Staszku.
Miłego reszty kwitnia 🍀

sturecki

2025-04-22

Dziękuję pięknie. Niech ten kwiecień kwitnie śmiechem, a każdy dzień ma chociaż jeden powód, by się uśmiechnąć – najlepiej z pełnią słońca w oczach i lekkim wierszem w kieszeni.

JaSnA7

2025-04-22

Wiadomo, wiele smakołyków było na świątecznych stołach:)
No ale żebyś Ty Staszku takim łasuchem był?
Po twarzy nie widać żebyś przytył...
Pozdrawiam ze śmiechem:)⭐️🍲🥞🍔🍰🍨☕️🎂

sturecki

2025-04-22

Bo ja mam taką poetycką przemianę materii – łasuchuję wersami, a kalorie zamieniam w rymy. Talerz może pusty, ale strofa syta. Dzięki za ten uśmiech – pozdrawiam z lekkością duszy, choć może z cieniem mazurka pod sercem.

LydiaDel

2025-04-22

Ja się boję mojej wagi. Stoi w łazience i straszy swoim stoicko-cnotliwym spojrzeniem.
Najpierw jeden tydzień owocowo-jogurtowy i kijki. Potem zobaczymy. Nie chcę, by po wadze podskoczyło mi ciśnienie.
Wyrazy współczucia Twoim plecom. 6/5 Serdeczności

sturecki

2025-04-22

Twoja waga to chyba zen-mistrz łazienki – milczy, patrzy i osądza bez słów … A te jogurty z kijkami brzmią jak plan: smak pokuty z ruchem pokory. Trzymam kciuki, żeby po tygodniu waga spojrzała łaskawiej, a ciśnienie nie wyskoczyło razem z cyfrą. Plecom dziękuję – też już medytują nad dietą.

hibiskus

2025-04-22

Witaj,

aleś mi zniesmaczył świąteczne łakomstwo...

Pozdrawiam mimo to serdecznie 5/6.

sturecki

2025-04-22

Czasem trzeba jedną łyżką refleksji zamieszać w garnku świątecznej beztroski, ale spokojnie, łakomstwo przegrywa dopiero wtedy, gdy sumienie pójdzie na dietę.
Pozdrawiam równie serdecznie – bez grama wyrzutu, za to z odrobiną ziołowego uśmiechu.

eSka

2025-04-22

świetny wiersz "przekładaniec" - powaga z humorem /w tym czarnym/ miesza się jak pokarm podczas ruchów jelita :)
z uznaniem!
SteFAN
P.S.

można jako zdrową pokutę
odpuścić 'se" mięso i gluten
Mniej zamieszania w żołądku
więcej w jelitach porządku

eSka

2025-04-22

:) cieszę się, bardzo, że zro/poro/zumieliśmy się świetnie na odcinku jelita środkowego :) Humor ->pogoda ducha->zdrowie rzecz bezcenna . "Modne" ostatnimi czasy narzekanie i biadolenie nic nie wnosi!
z użsmiechem!
Stefan

sturecki

2025-04-22

Twoja puenta trawi się wybornie – i choć temat lekko jelitowy, to forma godna stołu literackiego z dietą duchową! Pokuta bez glutenu? Brzmi jak przepis na święto wewnętrznego ładu. Dzięki za zdrową dawkę humoru – z takim przekładańcem to nawet sumienie się uśmiecha.

Waldi1

2025-04-22

wtorek po świętach u mnie jest spokojnie ... było wszystkiego pod dostatkiem ... oczy by jadły ...lecz umysł powstrzymywał ... precz z obżarstwem i podpowiadał ... smakuj wszystkiego miły kolego i wyjdź na spacer spalać kalorie ... dla własnego zdrowia ... nie ma miejsca na bekanie ...po co przepraszać za takie zachowanie ... itd ... pozdrawiam serdecznie ...

sturecki

2025-04-22

Brawo. Twój umysł godny tytułu Świątecznego Mnicha Samodyscypliny – gdy inni leżeli z sałatką na sumieniu, Ty już liczyłeś kroki, nie kalorie. Taki wtorek po świętach to jak złota medalowa dogrywka z rozsądkiem. Pozdrawiam równie serdecznie – z uznaniem i lekkim niedosmażonym żartem.

Mitylene

2025-04-22

Dosadnie ujęty temat świątecznych "kulinarnych grzeszków". Tylko gdzie tego rozgrzeszenia szukać? Może na silowni? Wiersz bardzo ciekawy. Pozdrawiam .

sturecki

2025-04-22

Rozgrzeszenie po świętach najlepiej działa na bieżni, z potem zamiast wody święconej. A jeśli sumienie nie odpuszcza, zawsze zostaje post ... chociażby informacyjny o sałatce. Dzięki za miłe słowo ... pozdrawiam z lekkim uśmiechem i niestety ciężkim żołądkiem.

klaks

2025-04-22

Dzień bądź dwa umiarkowanego poszczenia i "apokalipsa w majonezie" szybko przejdzie do historii...Świetne :))
Pozdrawiam serdecznie :)

sturecki

2025-04-22

Dokładnie – majonezowe objawienie mija, gdy tylko człowiek przypomni sobie smak sałaty bez dodatku grzechu. Dwa dni pokuty i znów można spojrzeć w lustro bez wyrzutów albo przynajmniej z mniejszym majonezem na brodzie.
Dzięki za uśmiech.

Marek Żak

2025-04-22

Waga nie kłamie, a po świętach ta prawda może uwierać, podobnie, jak pasek w spodniach. Pozdrawiam

sturecki

2025-04-22

Oj tak, poświąteczna prawda wchodzi bez pukania – najczęściej razem z ostatnim kawałkiem mazurka. Pasek milczy, ale się zaciska.
Pozdrawiam serdecznie – oby rozum lekki, skoro talerz był ciężki.

Krystek

2025-04-22

Święta rozleniwiają i wagę ciała zwiększają.
Teraz trzeba wrócić do normalnego rytmu.
Życzę pomyślności, uśmiechu i radości:)

sturecki

2025-04-22

Prawda ... po świętach nawet waga patrzy z wyrzutem, a spodnie prowadzą cichy bunt. Ale rytm wróci, humor niech zostanie. Dziękuję i odwzajemniam – z lekkością ducha, nie tylko ciała.

andrew

2025-04-22

Przeżyć święta.
Trzeba mieć zdrowie, albo rower.

Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

sturecki

2025-04-22

Albo jedno i drugie, żeby najpierw przetrwać przy stole, a potem uciec przed sernikiem na dwóch kółkach. Święta to maraton, tylko meta jest przy lodówce.

Monia

2025-04-22

Klasyka każdych świąt narobi się człowiek jedzenia, a potem tego nie przejje. Dobry humor to podstawa pozdrawiam serdecznie 😉😂👍

sturecki

2025-04-22

Święta to jedyny czas, gdy „odpoczynek” oznacza leżenie i żałowanie dokładki z pełnym talerzem obok. Humor ratuje, bo bez niego już tylko krople żołądkowe.
Pozdrawiam serdecznie i trzymam kciuki za lekkostrawne refleksje.

dawid own i^(*)

2025-04-22

Świetnie połączone humor z przesłaniem. Pozdrawiam 6/5

sturecki

2025-04-22

Dziękuję. Najlepiej, gdy uśmiech niesie sens, a sens nie zapomina się uśmiechnąć ... wtedy nawet morał ma lepszy smak.

Odyseusz62

2025-04-22

Zawsze twierdziłem, że post powinien być po świętach a nie przed.
Pozdrawiam.

sturecki

2025-04-22

I coś w tym jest, bo dopiero po świętach człowiek naprawdę wie, z czego powinien zrezygnować ... zwłaszcza po trzecim kawałku mazurka i siódmym "ostatnim" kieliszku.