X
Wiersze
miniatura
2021-12-08 08:30
Słowa przyczajone
na czubku wiecznego pióra,
niczym ogary, wyścigowe charty
gotowe rzucić się na niewinną,
nieświadomą biel kartki
podzielonej niebieską kratką.
Z warkotem przejmują biel
brutalną czarną kolumną,
w której stoją bez rymów,
ale w dziwnej hierarchii.
Głoski jeżą na grzbiecie,
szczerzą szczęki pełne liter.
Kilka szczeknie polskimi znakami,
inne, spętane przecinkami,
tylko czekają na ostateczność kropki.
na czubku wiecznego pióra,
niczym ogary, wyścigowe charty
gotowe rzucić się na niewinną,
nieświadomą biel kartki
podzielonej niebieską kratką.
Z warkotem przejmują biel
brutalną czarną kolumną,
w której stoją bez rymów,
ale w dziwnej hierarchii.
Głoski jeżą na grzbiecie,
szczerzą szczęki pełne liter.
Kilka szczeknie polskimi znakami,
inne, spętane przecinkami,
tylko czekają na ostateczność kropki.
