Twoje Wiersze - pokerowa twarz

pokerowa twarz

nieregularny

2025-11-12 18:39

toczy się po policzku łza
jak kula do kręgli po torze
oczy zasnuwa zdradliwa mgła
jak smog londyński na mrozie

blizna rysuje porażki ślad
to rów żmudnie kopany
włosy zmierzwione przez wiatr
węzeł gordyjski mocno splątany

życie to nie dziecięca gra
rozegrać je trzeba mądrze
nie suną tu pionki raz dwa
to poker na grube pieniądze

autor

Magdalia

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

7 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

JoViSkA

dwie minuty temu

Pokerowa twarz zamyka drzwi przed empatami...
Fajny wiersz...Pozdrawiam

ajw

dziesięc godzin temu

Życie to partia o własną tożsamość, rozegrana z kamienną twarzą. Klasyczny rytm i bardzo klarowny przekaz :)

Magdalia

dziesięc godzin temu

Dziękuję 🤗

Elżbieta

dziesięc godzin temu

Ha, piszesz o pokerowej twarzy, a ja wolę mieć schowanego asa w rękawie i nie mam tu na myśli oszustwa!
Serdecznie pozdrawiam, Magdalio:)⭐

Magdalia

dziesięc godzin temu

Dziękuję, że czytasz, pozdrawiam 😊

Waldi1

dwanaście godzin temu

pozwolę sobie za Stanisławem ..bo ja w pokera nie gram i mam się dobrze ...pozdrawiam serdecznie ...

Magdalia

dziesięc godzin temu

Dziękuję, też nie gram w pokera ;) Pozdrawiam:)

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

Wiersz jak film noir o życiu z blefem w oczach. Łza i blizna robią za karty na stole – żadna nie daje asa, ale obie mają wartość doświadczenia. Porównania klasyczne, nieco patetyczne, lecz szczere. Całość mówi jasno: kto gra w życie bez pokerowej twarzy, ten pierwszy przegrywa.
6/5