Twoje Wiersze - Drzwi

Drzwi

wolny

2020-04-02 19:00

Od rana do wieczora otwieram drzwi.
Tam zawsze inna osoba
i zastanawiam się skąd przyszła.

Jutro znowu otworzę je
a może dotknienie mnie
promień słońca.

Jeśli je zamknę bez odpowiedzi,
będzie to ostatni zgrzyt zasuwy.
Później tylko rozmowa
z samym sobą o niczym.

Spokój mnie dotknienie
i odpocznę od jutra i wczoraj.

To już dzisiaj.

autor

Imer

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz nie został jeszcze oceniony.

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Marta Surowiecka

2020-04-19

Pierwsze 3 wersy czytam w odniesieniu do siebie - jakbym ciągle otwierała drzwi, metaforyczne powieki, i widziała siebie, stojącą na wycieraczce, zmokniętą, zziębniętą, albo odwróconą tyłem, bo coś odwróciło na chwilę uwagę, siebie z dłonią zawieszoną w geście pukania... i za każdym razem zastanawiam się - skąd ona przyszła? kim jest ta osoba ?
I zamykam je. Drzwi.
Może jutro znów otworzę, albo jeszcze w nocy...Na pewno. Przecież bez niej nie wiem jak oddychać.
Imer, nie rozumiem tego '...a może dotknienie mnie promień..'. chyba 'dotknie mnie promień'??/spokój/?(na końcu też tak piszesz)

Imer

2020-04-20

Hejka. Wyobraź sobie, że otwierając drzwi n ie wiesz czy tam jest w sensie ontologicznym dobro czy zło. Więc zagrożenie stwarza rozbicie ciebie za każdym razem. Spokój uzyskasz dopiero, gdy otworzysz jednemu z nich, jakby życiu lub śmierci, miłości lub nienawiści. Pozdrawiam :)

Witold

2020-04-02

Super!

Imer

2020-04-03

Dzięki :)

Pokaż mniej

Logowanie

Drzwi

Ocena wiersza

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji