nasze spotkania odmierza minutnik
giną ulotne sekundy
pozostaje niedosyt
brak światła w ciemności

lotniska ulubioną przystanią
wymieniamy imiona
patrzymy na siebie
aż megafon przywoła
ostatniego pasażera

wracasz do domu
na zachód
ja obrałam Stambuł
kierunek na wschód
wpadamy na siebie
w strefie wolnocłowej

krótka rozmowa w barze
w wyobraźni spacerujemy
po szlacheckim kasynie we Lwowie
z kranu leją się hektolitry szampana

pierścień z herbem rodowym
dawno przepadł
czujemy się wybrani
szukamy sam na sam
w unikatowej scenerii

nie wyganiają nas
pozostajemy incognito
pijemy z jednego pucharu
musujące wytrawne wino

wyśmienitego trunku
osadzają się kropelki
na twoich wąsach
z ust spijamy piankę
o smaku goryczki

obracamy się w sali balowej
w szaleńczym rytmie walca
muzyka zagłusza bicie serca
urywa się niespodzianie

patrzę jak kołuje samolot
szybko coraz szybciej znika
z widnokręgu do lotu
wznosi się jak kondor
ginie w chmurach olbrzymie ptaszysko

dobijam do celu wędrówki
śladami zaginionych cywilizacji
kopuły meczetów przebijają
przez chmury w tle minarety

językiem dotykam podniebienia
śladami gorzkich winogron
delektują się kubki smakowe

w czasie lotu do Azji
nadrabiam dwie godziny
myślę o utraconych
minutach we dwoje

nigdy nie powrócą
zyskałam czy straciłam

Bożena Joanna
Styczeń 2021