W połowie jestem sobą,
a druga połowa śmieje się z głupich żartów,
odnajduje przestrzeń do rozmów, kreatywnie konserwuje słowa,
pracuje w pocie czoła i stawia się nowym wyzwaniom,
bo nauczyła się żyć, jak trzeba.
Po ludzku.
W połowie jestem sobą,
po zmroku. W ciszy.
I tylko czupurne spojrzenie może mnie zdradzić.
W połowie jestem sobą
po zmroku w ciszy
i tylko czupurne spojrzenie
może mnie zdradzić …
nieustannie stawiamy kroki by odnaleźć a
jednocześnie odejść od siebie by całkiem nie odstawać …
Zostawiam gwiazdki Moniko
Sytuacje czasem wymagają tego, by jak podmiot liryczny "żyć jak trzeba, po ludzku", nie można przecież całkiem odgrodzić się od świata. Najważniejsze, aby mieć tego świadomość i "w ciszy" powracać do siebie na nowo, tak postrzega to podmiot liryczny w Twoim wierszu i mnie to przekonuje.
To miałam na myśli. Bycie sobą nie zawsze byłoby dla nas dobre. Nie chodzi o ukrywanie czegoś, ale o takie właśnie przystosowanie do norm społecznych. Pozdrawiam i dziękuję za komentarz.
No właśnie. Ludzię są różni, a obecnie na topie jest otwartość, krzykliwość, energia wulkanu. To nie są złe cechy, ale nie wszyscy ludzie tacy są, co nie oznacza że są bezwartościowi. Pozdrawiam.
Tytuł sugeruje o dwoistości natury ludzkiej. W jednym z moich pierwszych wierszy, pt. Dwoistość, przedstawiłem to na przykładzie dwóch dziadków.
Pozdrawiam
Nie chodziło mi o dwoistość natury, że raz się zachowujesz tak, a raz inaczej. Raczej o rodzaj swiadomego i koniecznego dostosowania do świata. Zaraz zajrzę pod Twój wiersz. Pozdrawiam.
Chyba większość z nas zidentyfikuje się z treścią wiersza ;)) Zawsze zostawiamy jakąś część nieodkrytą dla siebie...z różnych powodów ;)) Wiersz podoba mi się i jakby też trochę o mnie...Pozdrawiam serdecznie ;))
Najlepiej byłoby zawsze być sobą, ale niestety życie wymusza niekiedy skrywanie prawdziwej natury. Myślę, że najczęściej ukrywa się ją w obawie przed zranieniem, bo odsłonięcie się całkowite naraża na bolesne ciosy, a jak wiadomo, dzisiejszy świat potrafi być bezwzględny.
Zostawiam gwiazdki i pozdrowienia.
Właśnie. Nie można zawsze być sobą. To by nas za bardzo obnażyło i... osłabiło w zderzeniu ze światem. Każdy bardziej lub mniej gra i nie ma w tym nic złego. Dzięki serdeczne.
Dostosowanie do społeczeństwa niestety wymaga poświęceń. Chociaż w sumie, te spotkania samego ze sobą po tym zmroku są jednak bezcenne i wręcz wyczekiwane przez cały dzień. Interesujący temat, coś jak te słynne maski, ale nie do końca. Na pewno wiersz dotyka grania ról w życiu. Pozdrawiam.
O to mi właśnie chodziło. Dostosowanie do społeczeństwa czasem jest niemożliwe, ale można jakoś przetrwać dzięki pozorom. Nie ma nic złego w odgrywaniu ról. Czasami musimy. Pozdrawiam.
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.