Twoje Wiersze - Mistrz

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

17 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

MadziaLena

2024-11-22

Po prostu ❤️
Pozdrawiam cieplutko ✨

klaks

2024-11-22

♥️

Motylek78

2024-11-20

piękny wiersz
~Mistrzu prowadź.... za rękę
bym nie zbłądził ~
Pozdrawiam serdecznie 🦋

klaks

2024-11-21

Dziękuję bardzo Motylku :)
Pozdrawiam serdecznie🌹

jobo

2024-11-17

Ale świetny tekst!!
Szacun i gwiazdy.
P.S

Jutro będzie o islamie, bo chciałeś.

klaks

2024-11-17

Witaj, zadalam otwarte pytanie, dlaczego obiektem Twojej kpiny jest tylko chrześcijaństwo, nie piszesz o innych religiach, na przykład islam. Poza tym nie podpisuję się pod Twoim sposobem wyrażania się o religiach, więc unikaj proszę wciągania mnie w Twoje teksty pod moim adresem, bo rzekomo chciałam 😉
Dziękuję za "szacun" i pozdrawiam.

Waldi1

2024-11-17

mistrz usłyszał i wodę Sam podał ... słowo się rzekło ... .. pozdrawiam serdecznie ...

klaks

2024-11-17

Dziękuję Waldi :)
Pozdrawiam serdecznie🌹

Izka1^(*)

2024-11-17

Z wiersza wynika, ze każdy człowiek powinien poszukiwać sensu życia i otaczać się osobami, które wspierają go w duchowym rozwoju. Musimy szukać głębi zarówno w sobie, jak i w innych. To chyba, tak jak my? 😉 Pozdrawiam serdecznie

klaks

2024-11-17

Myślę że każdy człowiek ma potrzebę lepszego rozumienia samego siebie i otaczającego świata. Poezja z pewnością może nam w tym pomagać :)
Dziękuję za komentarz, pozdrawiam serdecznie :)

Gminny Poeta

2024-11-17

Z tą samarytanką to chyba było odwrotnie ale to wiersz i być może że to co usłyszała stało się dal nią Wodą Życia, a własne buty są najwygodniejsze i nic tego nie zmieni pewnie dlatego piszemy tak jak piszemy starając się uniknąć tej pustyni o której piszesz. Pozdrawiam z uśmiechem:))))

klaks

2024-11-17

"Każdy, kto pije tę wodę, znów będzie pragnął. Kto zaś będzie pił wodę, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki, lecz woda, którą Ja mu dam, stanie się w nim źródłem tryskającym ku życiu wiecznemu". Chrystus "dał się napić" samarytance prawdy o Bogu.
Dziękuję serdecznie za odwiedziny i pozdrawiam :))

JaSnA7

2024-11-17

Piękny, wzruszający wiersz...
Kto pije z takiej studni, nie odczuwa pragnienia...
Pozdrawiam serdecznie:)
6/5

klaks

2024-11-17

Dziękuję bardzo :)
Pozdrawiam serdecznie

mgielka

2024-11-17

Fantastyczny wiersz... ❤
Szkoda, ze nie potrafimy korzystac ze slow w waznych chwilach.. Pozdrawiam 😊

klaks

2024-11-17

Dziękuję bardzo...szkoda :)
Pozdrawiam serdecznie:)

maciejka

2024-11-17

Pełen pokory wiersz. Bardzo dobry.

maciejka

2024-11-17

Tak, a myślę, że jest bardzo ważną wartością i ułatwia życie.

klaks

2024-11-17

Dziękuję bardzo, szkoda że tak ciężko o tę pokorę w życiu.
Pozdrawiam serdecznie🌞

Lenia

2024-11-17

Świetny wiersz Grażynko:) pozdrawiam niedzielnie:)

klaks

2024-11-17

Dziękuję bardzo Leniu :)
Pozdrawiam również :)

sturecki

2024-11-17

To wiersz o pragnieniu duchowego przebudzenia i oczyszczenia, gdzie woda staje się symbolem nadziei, wiary i nowego początku. Autor, inspirowany spotkaniem Samarytanki z Włóczęgą – symbolem Mistrza – szuka przewodnictwa, by przejść przez pustkę znaczeń i odnaleźć prawdę w prostocie słów.
Czasem jeden prosty gest lub słowo może być jak łyk wody na pustyni – przynosząc ukojenie i sens tam, gdzie wcześniej była tylko pustka.