X
sceptyczny głód
biały (bez rymów)
2020-10-11 12:38
Dnia 11 września 2001 roku w Nowym Jorku prawie trzy tysiące ludzi –
dokumenty mówią o 2973 osobach, ale dokładna liczba nigdy nie będzie znana –
zginęło w atakach powietrznych nowego rodzaju. Tego samego dnia w pozostałej
części świata około 25 tysięcy ludzi umarło z przyczyn związanych z głodem.
I następnego dnia znowu tyle samo, i następnego, i następnego.
- Martin Caparrós, Głód
dokumenty mówią o 2973 osobach, ale dokładna liczba nigdy nie będzie znana –
zginęło w atakach powietrznych nowego rodzaju. Tego samego dnia w pozostałej
części świata około 25 tysięcy ludzi umarło z przyczyn związanych z głodem.
I następnego dnia znowu tyle samo, i następnego, i następnego.
- Martin Caparrós, Głód
pomiędzy sklepieniem nieba a pyłem ziemi
każde miejsce miało zapach jedzenia
zakwitły wrzosy a przecież wiosna była
czy to jakieś czary czy udręczenie?
droga pachniała gołąbkami z kaszy
brama świeżym chlebem
a plac kawą z mlekiem
labirynt baraków parował wonią jabłecznika
i cynamonu
nawet wiatr karmił głód zapachami
jak wytrawny kucharz
tkał najbardziej jasne i wcale nieabstrakcyjne potrawy
już drugi miesiąc oddech pachnie tlenem
zakwitła grusza w ogrodzie choć już jesień
wiatr przywiał zjawę w atramentowej sukience
tak jak wtedy
kiedy wiosna pachniała inaczej
każde miejsce miało zapach jedzenia
zakwitły wrzosy a przecież wiosna była
czy to jakieś czary czy udręczenie?
droga pachniała gołąbkami z kaszy
brama świeżym chlebem
a plac kawą z mlekiem
labirynt baraków parował wonią jabłecznika
i cynamonu
nawet wiatr karmił głód zapachami
jak wytrawny kucharz
tkał najbardziej jasne i wcale nieabstrakcyjne potrawy
już drugi miesiąc oddech pachnie tlenem
zakwitła grusza w ogrodzie choć już jesień
wiatr przywiał zjawę w atramentowej sukience
tak jak wtedy
kiedy wiosna pachniała inaczej
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
1 raz
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: czerwony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Anielska Łza
2022-07-21
Nieraz gdy moje dzieci marudzą przy jedzeniu, mówię im o głodujących dzieciach, które z przyjemnością zjadłyby to, co one mają na talerzach. Niestety nie biorą sobie tego do głowy, bo nigdy nie były głodne... Pozdrawiam cieplutko :)
2022-07-21
Dziękuję za przypomnienie. Temat wciąż aktualny. Dzieci muszą dojrzeć do zrozumienia problemu. Jednak coś w nich kiełkuje kiedy mówimy o ich głodujących rówieśnikach.
Pozdrawiam serdecznie
Pozdrawiam serdecznie
Księżniczka Róż
2021-09-22
Poruszający wiersz, z bardzo głębokim przesłaniem, wspaniały.
2022-01-05
Przepraszam, że dopiero teraz odpisuję. Jakoś mi umknęło. Dziekuję za wyrażenie refleksji.
Pozdrawiam
Pozdrawiam
Beata1
2020-10-26
Nie powinno nikomu brakować jedzenia a jednak są ludzie pozbawieni podstawowych praw w życiu... Wiersz krzyczy w pozornej ciszy. Pozdrawiam.
2020-10-26
Pięknie dziękuję za wdepnięcie i spojrzenie. Niestety my często wyrzucamy jedzenie na śmietnik, a gdzie indziej dzieci umierają z głodu. Niekiedy absurdalne procedury pozwalają na to.
Pozdrawiam serdecznie
Pozdrawiam serdecznie
TakiTamKtoś
2020-10-11
Wszystko co można by powiedzieć znajduje się w tym wierszu... Nie potrzeba nic dodawać. Przerażające i pełne. Pozdrawiam
BardzoBardzo
2020-10-11
...
2020-10-11
możesz pytać po prostu czasem są rzeczy i sprawy które z powodu swojego ogromu rzucają mnie na kolana
Asteria(*)
2020-10-11
Porusza niesamowicie.
Śmierć głodowa na Ziemi przepełnionej jedzeniem, a ubogiej w "chleb z serca".
Śmierć głodowa na Ziemi przepełnionej jedzeniem, a ubogiej w "chleb z serca".
Kornel Passer
2020-10-11
Wstrząsający . Bliskie mi myśli. Jak chcesz zobacz sobie na moim profilu mój wiersz "Śmierć małego chłopca w Sudanie Południowym".
Autor poleca
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
odnajdź mnie przed zatraceniem zapomnienia...
jak w stajni Augiasza...
lepiuchy do zaśmiania...
są z własnego losu i nie własnego wyboru...
Andro-meno-pauza (01)
po zmierzchu przewieszamy czas za okno
Pod wielką falą w Kanagawie...
bezdech
Wskrzesić zamordowany umysł _ 2 (proza)
*** ( w tej ciszy dźwięki )
winny mięsień piwny...
Mężczyzna z kluczami (1)
Maminka
nieświadoma świtu...
pokruszone nadzieje rozsypię po kostrzewach i wrzosach
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności