Twoje Wiersze - Femme fatale

Femme fatale

nieregularny

2025-05-13 12:20

Poszukuję Jej,
w swoich wierszach,

lecz ona nie istnieje.

A jej blask,
to tylko skrzętnie ukrywane złudzenie.

A życie nadal pozostawia,
pewien ślad,
pewną wskazówkę,
pewną tajemnicę.

Płynę
i myślami szukam rozwiązań,

lecz już rozbitą mam przyłbicę.

Nie wiem.
Czy to to była rzeczywistość?
Czy to tylko
opowieść ogniskowa?

A może ta dziewczyna,
to tylko moja wewnętrzna
teoria spiskowa.

autor

Kubuś:)

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

3 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

sturecki

2025-05-13

Jest tu fabuła. Zaczyna się od tęsknoty za kimś, kto może nigdy nie istniał – już to buduje poczucie pustki i zagubienia.
Blask jako złudzenie dobrze oddaje, że to, czego się szuka, bywa tylko projekcją wyobraźni-myśli.
Zdanie o śladzie i tajemnicy stanowi tezę – że życie niby daje wskazówki, ale nie daje odpowiedzi.
Rozbita przyłbica to trafny obraz zmęczenia – nie tylko walką, ale i samym szukaniem sensu.
Pytanie o to, czy to była prawda, czy wymysł – bardzo ludzkie i znajome.
Końcowa fraza z „teorią spiskową” jest przewrotna – z humorem, ale też goryczą.
Wychodzi na to, że to szczera refleksja o szukaniu czegoś, co być może od początku było tylko w głowie.
6/5