Twoje Wiersze - dziennik mojej klasy

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

6 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

naskraju*^(*)

2023-01-19

Takie dzienniki kurczące się z czasem i tylko kolejny numer pozostawia puste miejsce po kimś, kto już nie odpowie - obecny. Spotkania po latach, dekadach i puste ławki są świadectwem dla nieobecnych już.

Spokojnej nocy

Bożena Joanna

2023-01-20

Te dzienniki pewnie opuściły już archiwum jak stp, koledzy i koleżanki przeszli na drugą stronę.
Pozostały martwe numery, oceny nie mają już znaczenia. Oni już wiedzą co najważniejsze.
Dziękuję i serdecznie pozdrawiam!

Elżbieta

2023-01-17

Skraca się lista obecności naszych szkolnych koleżanek i kolegów! Na ostatnim zjeździe absolwentów z mojej średniej szkoły, spotkałam tylko trzy osoby, nie znam losów wielu, nie byliśmy zbyt "zgrani", ale świadomość , że niektórych już nie ma jest przykra, uświadamia nieodwołany upływ czasu!
Miłego dnia Bożenko:)⭐

Bożena Joanna

2023-01-17

Pierwsze lata w szkole utkwiły najbardziej w mojej pamięci, Z innymi nie utrzymuję kontaktu, życie wyznaczło każdemu inne ścieżki. Widziałam pomnik ławki szkolnej, to wyzwoliło pamięć o tych, których już nie ma.
Pozdrowienia!

Grzegorz67^(*)

2023-01-17

Bożenko czytając wiersz miałem wrażenie że byłaś w klasie sportowej, pamiętasz jak kradliśmy dziennik aby dopisywać oceny? Wierz mi wolałbym dzisiaj dopisać nazwiska tych co odeszli... cześć ich pamięci!

Miłego dnia.

Bożena Joanna

2023-01-17

To pierwszy stopień edukacji, byłam słaba w sporcie. Z Hanią biegłam sto metrów, wyprzedziła mnie o kilka sekund. Był to pierwszy pogrzeb rówieśniczki, w którym uczestniczyłam. Dwóch pozostałych kolegów zostało na innym lądzie. Innych losy pewnie nie wzrusza mnie w tym samym stopniu, gdyż minęły lata.
Pozdrawiam!

Zielona 🍀^(*)

2023-01-17

Oddałaś im pewnego rodzaju hołd wspominając o nich. Los jest nieoczywisty. Ja dwa lata temu pożegnałam koleżankę z klasy. Jej dwoje malutkich dzieci i męża siedzących za trumną zapamiętam do końca życia.
Zamyśliłam i wzruszyłam się przy Twoich słowach.
Miłego Ci życzę 🍀

Bożena Joanna

2023-01-17

Wspominam podstawówkę, bo z tymi dzieciakami byłam osiem lat. To kawał czasu. Nie znam losów pozostałych, ale ta trójka to pierwsi, którzy odeszli.
Pozdrowienia!

Bajaga

2023-01-17

Z upływem lat lista nieobecnych się wydłuża i nie jest to zależne od wieku czy choroby. Mimowolnie smutne fakty odsuwamy od siebie ale one i tak nadchodzą zmuszają do przemyśleń. Pozdrawiam

Bożena Joanna

2023-01-17

Napisane pod wpływem impulsu, kiedy dotarła do mnie wiadomość, że odszedł mój dawny przyjaciel. Pomyślałam wtedy o innych, którzy wcześniej opuścili swoją klasę.
Pozdrowienia!

Waldi1

2023-01-17

takie jest życie jedni odchodzą inni się rodzą... a my jeszcze dzięki Bogu żyjemy ciesząc każdym dniem ... więc piękna Joanna uśmiechnij się ..dobranoc ...

Bożena Joanna

2023-01-17

Warto cieszyć się życiem, ale smutno, gdy rówieśnicy odchodzą.
Spokojnego snu!