Klękam przed toba o Pani
szeptajac w kwadratu szczelinę
o krzywym spojrzenu
zawiści
rzuconym przekleństwie
i zemście
włosy twoje jak witki
smagają za grzechy
szorstka kora rani policzek
wymierzony przeciw bliźniemu
słowa roznoszą się echem
po twoim wydrążonym pniu
a wiatr niesie tą leśną spowiedż
i każde źdźbło trawy już wie
Ten "wierzbowy konfesjonał" jawi sie jako płacz, jako łzy. Spowiedź, o której mowa w wierszu byłaby więc bardziej rachunkiem sumienia, a jeszcze bardziej żalem za grzechy niż samym aktem spowiedzi. Pięknie to ujęłaś w wiersz, który nacechowany jest czułością i wrażliwością podmiotu lirycznego. Pozdrawiam Cię. Hej ho! 😊🙋♂️
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.