Bardzo piękne opisanie świata i naprawdę dobry wiersz tyle tylko, że ten sam przyrodniczy świat ma swoja druga stronę medalu, której dociekliwy umysł nie pominie. To świat pożerających się wzajemnie istot, niekiedy w bardzo okrutny sposób. Istot walczących ze sobą wzajemnie o przetrwanie i przestrzeń życiową. Lew nie leży obok baranka jak w mesjańskiej wizji proroka biblijnego , ale go pożera. Są na przykład takie stworzenia, które swoim jadem podtruwają ofiarę i składają na niej swoje potomstwo, by te żywiło się z żyjącej jeszcze prze kilka dni ofiary. Wiele napisano wierszy o pięknie świata , sam też napisałem ich trochę , zwłaszcza za młodu. Ale niestety opisy takie jak ten , albo na przykład piszącej tu na portalu Bronisławy i innych , którzy też piszą bardzo piękne wiersze o pięknie świata, odbieram raczej jako tęsknotę za ładem niż za opis rzeczywistości. Pozdrawiam serdecznie i dziękuję za piękny wiersz.