z jednej wyspy na drugą
biegnę groblą
wtórują przymglone krajobrazy

przyćmionym barwom
odpowiadają radosne kolory
rozkwitłych bugenwilli

wspinam się ścieżkami
krążę wokół murów
nieczynnego klasztoru

ale te ściany pełne są obecności
przybyszów z lądu
zerkających na morze

zgnębiających tajemnice
podziemi na sztucznej wyspie
ze średniowiecznymi freskami

ciemne pomieszczenia rozświetlają
jasne figury kształtem niebiańskie
istoty biorące we władanie kaplicę

pnę się w góre po wytyczonym szlaku
poznaję czarodziejską wyspę
oblewaną przez słone wody

jestem prawie na końcu świata
wynurzającego się z fantazji
i historii zdolnej wszystko odmienić

twierdzę zamienić w rumowisko
oddać we władanie naturze
zamienić w cudowny zakątek

zamek nadal dominuje nad stożkową górą
bujna soczysta zieleń miesza się z kamieniem
kwitnącą opuncją i herbacianą bugenwillą

Bożena Joanna
Kwiecień 2024