horyzont
znikają bezgłośnie
trójkątne rzeźby lodowe
kapią na traw wilgotne wierzchołki
żegnaj kochany
mleczny horyzoncie
zasłany białą pościelą
świerki zielenieją
wdychając ostatnie mrozy
idziesz pewnie
zniuansowana
dumna
zostawiając ślady rosy
gdzieniegdzie
żegnaj kochany
mleczny horyzoncie
białą pościelą usłany
w pęknięciach asfaltu
główki pierwszych kwiatów
i te moje nastroje
przedwiosenne
dziecinnie wołające
,, pamiętaj o mnie,,
mój kochany mleczny horyzoncie
Klaudia Gasztold
Ocena wiersza
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
coś poza horyzontem.
Trzeba tylko odwagi,by sięgnąć tam wzrokiem...
🌞
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności