Twoje Wiersze - Martwe morze

Martwe morze

sylabotoniczny

2019-06-03 16:17

Czy w końcu sprawisz byśmy płynęli?
Wciąż nawoływać Cię niedorzecznie.
Stale unosisz ludzkości traumy,
solą do krwi wypalasz nam ręce.

Na darmo szukać Cię gdzieś w pobliżu.
Po twarzach lejesz wstydu rumieńce.
Zgubieni w drodze milczących potknięć,
stojąc w oddali krzyczymy „więcej”.

Choć topografii nie znamy przecież,
błądzimy palcem wśród twych upomnień.
Jak rzędy błędów rozbić na drobne?
Nikt nam nie mówił gdzie jesteś
Boże...

autor

Kwiecisz

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

1 raz

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Katarzyna^(*)

2019-06-04

Ten zwrot ujął mnie bardzo - "Jak rzędy błędów rozbić na drobne? ". Dobrze, że poruszyłaś taką tematykę, skłania do refleksji.
Pozdrawiam!

Kwiecisz

2019-06-06

Dziękuję za komentarz :). Niestety każdemu z nas przychodzi ciągłe popełnianie tych samych błędów. I mimo, że może nie chcemy tego robić, to nie do końca wiemy, jak się od tego uwolnić. Samo życie. Pozdrawiam!

Chris^(*)

2019-06-03

Duża świadomość bije z wiersza. Dla osoby wierzącej to świetny materiał do przemyśleń a na pewno skłania do zatrzymania się. Mam uczucie że w wierszu jest zadawanych wiele pytań, myślę że na wiele z nich jest szansa znaleźć odpowiedź, i myślę że potrzeba do tego "osobistej ciszy". Polecam film "Legion". Wyszukałem zwiastun specjalnie.
https://youtu.be/uTRSv7DfmXs

Kwiecisz

2019-06-06

Wydaje mi się, że osoba wierząca na większość tych pytań znajdzie odpowiedź dopiero po śmierci :). Pozdrawiam!

Pokaż mniej

Logowanie

Martwe morze

Ocena wiersza

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji