Z prochu powstałeś
Właściwie nie wiem
czy człowiek już nic
na ziemi nie znaczy
gdy odchodzi na zawsze
w ostatnią podróż
byłam tam
widziałam wirujące liście
czułam je pod stopami
a wokół płynęła muzyka
trąbka wybrzmiewała
takt liczonych kroków
patrzyłam jak proste jest życie
skoro śmierć przynosi tyle bólu
i widziałam czarne koszule
morze kwiatów
motyla który
usiadł mi na ramieniu
i nie chciał odlecieć
strącony odruchem mojej dłoni
kurczowo trzymał się życia
jakby wiedział że
stamtąd nie będzie powrotu
Dedykowany
Mojemu sąsiadowi,który zginął tragicznie .