Twoje Wiersze - demonica

demonica

nieregularny

2022-10-04 11:23

po stokroć dziękuję
za rany kłute w okolicy mostka
dziury palcami zatykam
w grymasie okrutnym
cedzę
dziękuję

ceną momentu tego
zmieniłem twój portret w witkaca
licha demonica zmalowana pastelem
z batem nad głową swych uczuć
dajże sobie
się poczuć

stoisz więc z kagankiem
na pra szycie mych pragnień
ty - mały lucyfer
kompulsywny gracz świateł

nie rzucisz cienia na moje oblicze
nie zwilżysz oczu w napływie mgły
skały nie mają takiego polotu
by kruszyć się szczerze
chcesz zgniatać na pył

autor

źrenice

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

2 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Mgła^(*)

2022-10-05

Będę zerkać bo rzeczywiście piszesz bardzo ciekawie
Pozdrawiam

BardzoBardzo

2022-10-04

jak szczekanie wściekłego psa
jak ujadanie zdziczałych uczuć
niby bezładnie, bezkształtnie, nijak
a jednak mocno i prosto do bólu

i dziwić się trzeba gdy w bełkot się wpadnie
co niby chaosem on stoi
że ramy logiki tam sztywne i składne
choć rana się goi to boli

jakiesz to małe mizerne wypierdki
te słowa obraz, kalumnie jak wsza
a jednak trafnym i szczerym to będzie
kiedy się serce życiem rozpędzi aż tak

Gwiazdki masz ode mnie za tego Witkacego :)