Twoje Wiersze - Gorycz serca - Mateusz Śliwiński(*)

Gorycz serca

biały (bez rymów)

2025-11-20 16:02

Korek utkwiony w gardle
żrącą ślinę blokuje.
Dławi przełyk przewinień
żal za grzechy tak smakuje.

Biczowałem serce pięścią
kajałem mądrzejszym od siebie.
Niegodny się tłumaczyć
uszy położyłem po sobie.

Niech grom z jasnego nieba
przetnie mękę wyczekiwaną.
Wiekuistą sekundę przed ciosem
drugi nadstawiłem policzek.

Karą za szczere działanie
gorycz serca przelana.
Zrobiłem co w mojej mocy
o resztę proszę pytać Pana.

autor

Mateusz Śliwiński^(*)

przejdź do strony autora

Jesteś Premium.
Dziękujemy!

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

3 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Kazimierz Surzyn

godzinę temu

Czasem robimy coś w dobrej wierze, ale wychodzi inaczej, wbrew naszym oczekiwaniom, z podobaniem przeczytałem, pozdrawiam serdecznie. 6/5

Mateusz Śliwiński^(*)

godzinę temu

No cóż... Życie... Ale po takim poetyckim wyżuceniu z siebie przychodzi u mnie czas na wyciszenie... Takie zdetonowanie bomby przed wybuchem pozwala mi się uspokoić i opanować. Pozdrawiam.

Kazimierz Surzyn

godzinę temu

Zapraszam do przyjaciół.

Katarzyna^(*)

trzy godziny temu

Wiersz przeczytałam trzy razy. Za każdym podejściem "smakował" inaczej.
Czuję niemal namacalnie ten ból. Raz wydaje mi się, że wyrażasz żal do siebie, raz że do kogoś.
Nie wiem, chyba tu wrócę...

Mateusz Śliwiński^(*)

godzinę temu

Rozwiązanie masz trafione, bo i do siebie bo się starałem i jest źle i do osoby przez którą tak się właśnie poczułem... Pozdrawiam.

sturecki

pięć godzin temu

Wygląda na spowiedź człowieka, który sam sobie najcięższy wyrok wymierza. Ta cała gorycz i „nadstawiony policzek” brzmią tak, jakbyś chciał pokazać, że czasem najbardziej boli to, co robimy w dobrej wierze. A ja powiem tak: jak zrobiłeś, co mogłeś, to już się nie szarp ... reszta naprawdę nie leży w naszych rękach.
6/5