Twoje Wiersze - Z notatnika

2021-03-21

Napisz sama o tym własny wiersz, bo temat jest stanowczo bardziej Ci bliski, niż mi. Swoją drogą, ciekawe, jak to będzie wyglądało? Ja kompletnie nie mogę sobie niczego wyobrazić, więc, maciejko, jak rzekłaś, połącz podmiot liryczny z moim awatarem oraz swoją wyobraźnią i... może potem zechcesz pochwalić się efektem, fajnie by było :)

maciejka

2021-03-21

Połączmy i podmiot liryczny, i Twój awatar, i moją wyobraźnię :-) :-)
Lubię, gdy ludzie się uśmiechają :-)

2021-03-21

:) Ale, że niby tak, jak wyglądam ja na tym moim awatarze?? Jeśli tak, to jestem dla Ciebie kwintesencją wszystkich wyobrażanych przez Ciebie postaci "autorów Twoich ulubionych powieści", tak? Dlaczego akurat teraz o tym wspominasz? :)) Normalnie bomba! :) Podoba mi się. To jak próba bycia uosobieniem pewnego uniwersalnego wizerunku powieściopisarza ;) Ciekawe. Ale może właściwie to chodziło Ci nie o mnie, a o podmiot liryczny w tym tam moim wierszu "Z notatnika"?
W każdym razie, bardzo Ci dziękuję za komentarz. Rozbawiłaś mnie :)

tęcza

2021-03-21

Witam! Wesoła kompozycja. Mam wrażenie, że to charakterystyka bohatera z powieści. Przyłączam się do życzeń urodzinowych dla tego bohatera opisanego w tej sztuce Kornela Passera. Pozdrowienia!

2021-03-21

Dzięki tęczo!

2021-03-21

Dziękuję za komentarz i pozdrawiam Twoje wszystkie siedem kolorów, tęczo :) Cieszy mnie Twoje wrażenie. Pozdrawiam

2021-03-21

No bym się sprzeczał z tym ze Kornel jest wróblem, raczej gołębiem.
Lata tu i tam i zbiera okruszki potem przyleci do gniazda wypluje je wszystkie na kartkę i sprawdzi kompozycję, a to co mu nie pasuje zje z powrotem.
Po czym odłoży karteczkę z wierszem na półeczkę żeby wysechł i idzie spać.
Rano znowu to samo zaczyna się od porannej kawy (zbożowej drobno zmielonej dziobem i zalanej wrzątkiem prosto do żołądka bo po co kubki tracić)
A potem frrru na miasto okruszki zbierać.

2021-03-21

oj nie wiem czy podołam zwłaszcza z tym punktem widzenia. ale nie mówię nie :D

2021-03-21

Jak tylko wpadnie mi pomysł na wiersz z punktu widzenia kurtyzany , nie omieszkam... no chyba , że Ty będziesz pierwszy.

2021-03-21

No wiesz byłeś już ptakiem, na razie dokładnie nie rozeznaliśmy się jakim podejrzenia padają na orła, Ale potrafisz być kogutem w dodatku w deszczu. Więc kurtyzana... To rzeczywiście było by dość odkrywcze że tak powiem

2021-03-21

Hm, poezja służy mi do wcielania się w różne role i osoby, ale żeby kurtyzana? Chociaż, czemu nie, nowe doświadczenie to nowy wiersz... :)

2021-03-21

Tak Kornelu odkryłeś nam się tutaj jak kurtyzana w zamtuzie szacha perskiego(przepraszam jestem pod wpływem... twojego wiersza dzisiejszego)

2021-03-21

Cześć Kornel, ale żeś wyczerpujący komentarz nam tu wyciął. Widać, kiedy widzisz konkretną potrzebę chwili, której możesz zaradzić osobiście, to ogarnia Cię zapał :) Działasz! Dzięki zatem za wypełnienie naszych luk w Twoich aktach. Już jesteśmy spokojniejsi :)

2021-03-21

No hey to nie moja wina :D zwodniczy bywa los i nas wszystkich zachodzi od tyłu.
Wiesz jak to jest, nie wiesz kto cię zajdzie od tyłu gdy ty zachodzisz kogoś od tyłu.
To takie stare góralskie powiedzenie, nawiasem mówiąc trochę przy długie ale logika jest

2021-03-21

Pozdrawiam Was. Miło ,że moja osoba stała się przedmiotem wymiany waszej wymiany zdań. Po pierwsze, kawę zbożową ostatni raz piłem w głębokim dzieciństwie. Po drugie , jeśli chodzi o lęk wysokości , to "zaliczyłem" Rysy od polskiej strony, Świnicę od Zawratu i Orlej Perci, przeszedłem też wierzchołkiem Granatów . Passer jest od wróbelka i mazurka,. bo podobno to jedno słowo w łacinie . Awatar faktycznie mam dość metafizyczny ,ale to dlatego, że każdy , który sobie wybierałem , odbierałem jako ograniczenie i zakleszczenie w jednej formie. Swojej facjaty prawdziwej nie chcę dawać , bo ze względu na zawód prawniczy jestem w mojej okolicy rozpoznawalny. Serdecznie pozdrawiam i wierszy życzę. Prawdą jest jednak , że pozostawiam wiersze do "wyschnięcia".

2021-03-21

Czyli, że nie wszystko, co zaczyna się od dużego "P", to poezja? To się Passer może deczko rozczarować, że sam siebie dał się zwieść tym wróblem z łaciny. Fakt, pozory jednak mylą

2021-03-21

No przeciez mówię że dałem się zwieść, najpierw tobie z tym wróblo-orłem, teraz jemy z tym jego super-avatarem. Pozory jednak mylą

2021-03-21

Masz niekompletne dane. Czytałem ostatnio jego wiersz, w którym się szarogęsił jako jakieś nadaktywne drapieżne ptaszysko, więc odlotowych lęków raczej nie ma, jak to doskonale ilustruje jego wspomniany przez Ciebie super awatar. A w poezji, to oczywiście, że mu służy orzeł albo inny stojak na pióra. W każdym razie zdaje się być na swoim miejscu i to się w laurce odbiło chyba dobrze, tak przynajmniej stwierdził on sam.

2021-03-21

No to dałem się zwieść, podstępem mnie zaszedłeś od tyłu.
Ale tak z innej beczki to on na orła też nie wygląda, jak na mój gust to Kornel ma lek wysokości, a przynajmniej na takiego wygląda spójrz tylko na jego avatar no widać jak na dłoni.
No chyba ze sugerujesz ze on w poezji taki orzeł, to się zgodzę

2021-03-21

No co Ty, jaki gołąb, jaki wróbel? Że niby "passer"? Nie daj się zwieść tej przykrywce; ja tu zasugerowałem orła przecież. A co on tam niby dziobem mieli, to mnie niewiele ten tego, bo ostatecznie - jego dziób, jego życie ;))

2021-03-21

No, jestem tutaj i nie będę ukrywał , że się wzruszyłem... a niby jestem twardy, jak na kogoś kto pisze ... Nie dość , że wszedłeś znakomicie w "moją" formę wiersza , to jeszcze poczułem się nieswojo , bo miałem wrażenie , że ktoś obserwuje mnie z wnętrza mojej jaźni. Ale, że obserwator uważny, ale życzliwy, więc i ja się uspokoiłem. Zrobiłeś to znakomicie, i wezmę sobie Twój wiersz jako prezent na moje urodziny , które za parę dni wypadają. Dziękuje Ci bardzo za frajdę , którą mi niespodziewanie sprawiłeś. Kłaniam się. :)