Twoje Wiersze

X

Logowanie



Zapomiałaś/eś hasła? Przejdź do procedury resetującej.

Dom

Wiersz Miesiąca 0
wolny
2025-09-21 21:06
zalśniły w słońcu mokre listki
drzewo oddycha na wietrze, widzisz?
jeszcze ma kolor twoich zielonych oczu
choć już sączy się zadumanie jesienne

chwila potrafi pomieścić całe niebo
szklana cicha dal, milczenie drzew
spojrzenie drugiego człowieka
to dom
choć nic nie zostało powiedziane
nic...
a można odetchnąć

dusza wie, że tam dom
gdzie czuje się prawdziwa
bez ciężaru masek
bez lęku

zatrzymuję w sobie tę ciszę
tę pamięć bezbrzeżnej miłości
tlącej się jak żar pod popiołem
ogrzewając tęskniącą duszę
autor
Wszystkość<sup>(*)</sup>
Wszystkość(*)
przejdź do strony autora

duszapoezja religijnażyciemiłośćnaturaprzyroda

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony
9 razy
Treść
6
7
5
1
4
1
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat
6
0
5
8
4
1
3
0
2
0
1
0
0
0

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.




Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

MadziaLena
MadziaLena
2025-10-10
Twój piękny wiersz przeniósł mnie do domu babci - już nieistniejącego od lat a wciąż pachnącego gruszkami... do domu mojej mamy - już nie mojego a wciąż o smaku gołąbków... do mojego domu, gdzie jestem sobą... Pozdrawiam i dziękuję :)

klaks
klaks
2025-09-25
To jest prawda, duszy nie da się oszukać, zwłaszcza u intuicyjnych bardzo ludzi :)
Pozdrawiam serdecznie 6/5 :)


Wszystkość<sup>(*)</sup>
Wszystkość(*)
2025-10-01
Bardzo dziękuję za te słowa 💕 Pozdrawiam wzajemnie Grażynko.

Przeboski Mandaryn
Przeboski Mandaryn
2025-09-22
Bardzo przepiękny wiersz


Wszystkość<sup>(*)</sup>
Wszystkość(*)
2025-09-23
Dziękuję całym serduchem☺️

Larisa
Larisa
2025-09-22
W cieple spojrzeń, rozkwitamy i czujemy się bezpiecznie.
6/5.
Serdecznie pozdrawiam


Wszystkość<sup>(*)</sup>
Wszystkość(*)
2025-09-23
W tych akceptujących, życzliwych spojrzeniach szczególnie. Dziękuję Lariso, pozdrawiam ☺️

sturecki
sturecki
2025-09-22
Budujesz dom z ciszy, spojrzenia i pamięci serca, pokazując, że prawdziwe miejsce to nie mury, lecz chwila, w której dusza nie udaje. Bo dom jest tam, gdzie mogę oddychać i nic nie muszę mówić.
6/5


Wszystkość<sup>(*)</sup>
Wszystkość(*)
2025-09-22
Tak, dom duszy nie jest gdzieś na stałe, jej dom jest w tej pamięci miłości, tam gdzie czuje się prawdziwa. Dziękuję Staszku☺️

Groschek<sup>(*)</sup>
Groschek(*)
2025-09-22
"kochasz Ty dom, rodzinny dom.." pzdr. 🙄


Wszystkość<sup>(*)</sup>
Wszystkość(*)
2025-09-22
Tak. Pozdrawiam.

Waldi1
Waldi1
2025-09-22
piękny wiersz ... pozdrawiam serdecznie ...


Wszystkość<sup>(*)</sup>
Wszystkość(*)
2025-09-22
Dziękuję Waldku i pozdrawiam wzajemnie ☺️

Piotr1527
Piotr1527
2025-09-21
Napisze tak.....
Jest jak ta chwila, którą opisuje ....
Potrafi pomieścić całe niebo.
To wiersz-medytacja
Myślę, że to arcydzieło minimalizmu i emocjonalnej głębi
Co daje?
Trwały, wewnętrzny spokój,
który daje wspomnienie prawdziwej miłości.
Tak mysle...choc jest cos co mi zawsze brakuje ...Jak nie ma choc imiona osoby która to pisze ...ja wolałbym znac ..łatwiej jest mi sobie to wyobrażac ,widząc to nie swoimi oczyma.
wiec jak masz na imie ?Wszystkość..Fajny -pozdrawiam


Wszystkość<sup>(*)</sup>
Wszystkość(*)
2025-09-22
Tak i mnie zawsze czegoś brakuje... żeby uchwycić odpowiedni stan i żeby to w ogóle opisać. Dziękuję Piotrze za przemiły komentarz. Jestem Wiola, pozdrawiam Cię ☺️

samisen
samisen
2025-09-21
Wiersz, to refleksja nad istotą stanu duchowego i emocjonalnego, gdzie ‘dom’ staje się synonimem wewnętrznego spokoju, autentyczności i miłości. To przestrzeń, gdzie można odetchnąć bez lęku, być sobą, odnaleźć sens swojego życia.
Pozdrawiam serdecznie :)


Wszystkość<sup>(*)</sup>
Wszystkość(*)
2025-09-22
Dziękuję Jarku, pozdrawiam wzajemnie ☺️


Autor poleca


Autor na ten moment nie promuje wierszy

Inne wiersze z tej samej kategorii

Powstrzymać bezsilność cz. 1
- kilkaslov

ja człowiek
- Michał(*)

Koncert fortepianowy
- Elżbieta

Pomarańcze
- Phil Insomnia

Zatrzymaj się
- Krystek

rozerwane dusze
- samisen

apli papli blite blau
- Groschek(*)

Sen...
- Kika88

Horeb
- Baba-Goga

„Wenus przy lustrze” Rubensa
- Afrodyta(*)

Inne wiersze tego autora

Takie to ludzkie

Koniec lata

poplątana pięciolinia

Nocne umysłu wycieczki

Jutro, zawsze

Tylko i aż

Panie stalkerze portalowy

Sen

Codzienność w krainie czarów

Wrzesień

Lokator na dziko i na szczęście

Na deser dojrzałość

O czym szumią drzewa

Widzę siebie (i to widzenie leczy więcej niż cudze uznanie)

Myślisz, że możesz mnie znać

Pokaż mniej



X

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

X

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji

 

x
Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności