Twoje Wiersze

X

Logowanie



Zapomiałaś/eś hasła? Przejdź do procedury resetującej.

Cmentarze

Wiersz Miesiąca 0
wolny
2024-10-31 09:07
ile tu mogił i żyć posypanych w kawałki
ile ciszy i niemocy w niej tęsknoty
żal, że przyszło nam żyć opuszczonym

ile przywołanych dawnych chwil
nic już ich nie wróci
tylko pamięć, więź

ile oczu patrzących z nagrobnych fotografii
innych, nieobecnych
kochanych

anioły, nagie krzyże z wyciągniętymi ramionami
nie utulą strat choćby chciały

drzewa, te same co rok
sypią liśćmi jak listami
paradoksalnie barwnymi
jakby żyły wciąż
pamiętajcie szepczą

pamiętamy

dzień za dniem bliżej siebie
niebawem będziemy tu znów
a może razem w niebie
autor
Wszystkość<sup>(*)</sup>
Wszystkość(*)
przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony
12 razy
Treść
6
9
5
2
4
1
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat
6
0
5
12
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.




Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Pasjans
Pasjans
2024-11-02
Niezwykle piękny wiersz - i niesie ukojenie. Kłaniam się nisko wspaniałej Autorce :-)


Wszystkość<sup>(*)</sup>
Wszystkość(*)
2024-11-03
Dziękuję za miłe mi uznanie. Pozdrawiam serdecznie 🙂

ajw
ajw
2024-11-02
Piękna refleksja pełna spokoju, wrażliwości i pokory..


Wszystkość<sup>(*)</sup>
Wszystkość(*)
2024-11-03
Bardzo dziękuję i pozdrawiam serdecznie 🙂

Mitylene
Mitylene
2024-11-02
Wiersz traktuje o tym co nieuchronne...a tyle w nim spokoju, który mnie ujął...Jest jeszcze nadzieja na końcu wpleciona zgrabnie w ostatnich wersach...Pięknie. pozdrawiam :)


Wszystkość<sup>(*)</sup>
Wszystkość(*)
2024-11-03
Bardzo dziękuję Mirelko, zgoda na nieuchronne to spokój. Serdecznie pozdrawiam 🙂

Izka1<sup>(*)</sup>
Izka1(*)
2024-11-01
Bardzo obrazowe przedstawia nie cmentarza. Pozdrawiam z podobaniem


Wszystkość<sup>(*)</sup>
Wszystkość(*)
2024-11-03
Dziękuję Izo, serdecznie pozdrawiam 🙂

Larisa
Larisa
2024-10-31
Całe życie pozostaje w pamięci człowieka.
Niezwykle obrazowo i sugestywnie
Serdecznie pozdrawiam


Wszystkość<sup>(*)</sup>
Wszystkość(*)
2024-11-01
Pięknie dziękuję Lariso. Pozdrawiam ciepło 🙂

Moona@
Moona@
2024-10-31
Pięknie!
Jakiś miesiąc temu mąż obrabiał zdjęcie mojego taty na nagrobek.
Wybraliśmy ładne, na którym jest spokojny i czuły.
Takim chcę go pamiętać, choć w życiu bywało różnie.
Pozdrawiam :)


Wszystkość<sup>(*)</sup>
Wszystkość(*)
2024-11-01
Chyba tylko tak pamiętać, mądrze. Dziękuję i wzajemnie pozdrawiam 🙂

Waldi1
Waldi1
2024-10-31
już bliżej nam do nieba ... pozdrawiam serdecznie ...


Wszystkość<sup>(*)</sup>
Wszystkość(*)
2024-11-01
Jeszcze trochę. Na szczęście albo i nie nie wiemy ile. Pozdrawiam Waldku🙂

Przeboski Mandaryn
Przeboski Mandaryn
2024-10-31
Bardzo wspaniały wiersz


Wszystkość<sup>(*)</sup>
Wszystkość(*)
2024-11-01
Bardzo dziękuję Przeboski. Pozdrawiam serdecznie 🙂

sisy89
sisy89
2024-10-31
Piękny wiersz...
Pozdrawiam serdecznie :)


Wszystkość<sup>(*)</sup>
Wszystkość(*)
2024-11-01
Dziękuję Joasiu, ciepło pozdrawiam 🙂

Dagmara<sup>(*)</sup>
Dagmara(*)
2024-10-31
Piękny wiersz!
6/5 i pozdrawiam serdecznie


Wszystkość<sup>(*)</sup>
Wszystkość(*)
2024-10-31
Bardzo dziękuję Dagmaro. Wzajemnie ciepło pozdrawiam 🙂

JoViSkA
JoViSkA
2024-10-31
Pożyjemy zobaczymy...trzeba mieć nadzieję :)
Pozdrawiam serdecznie


Wszystkość<sup>(*)</sup>
Wszystkość(*)
2024-10-31
Dziękuję Ulu, pozdrawiam ciepło 🙂

sturecki
sturecki
2024-10-31
Wiersz jest refleksją nad cmentarzami jako miejscami pełnymi tęsknoty, gdzie z każdą mogiłą wiąże się historia i niespełnione wspomnienia, które zostają żywe tylko w pamięci. Otoczone aniołami i nagimi krzyżami, drzewa co roku przypominają o przemijaniu, sypiąc liście jak listy do tych, którzy odeszli. Pamięć o bliskich jest tu jak cichy dialog, obietnica, że kiedyś spotkamy się znowu – może nawet razem, w niebie.


sturecki
sturecki
2024-10-31
A w życiu niby wszystko jest możliwe,
lecz czasem droga prowadzi w stronę,
gdzie domysły rozmywają się jak mgła,
a tylko to, co przetrwa, staje się prawdą.

Wszystkość<sup>(*)</sup>
Wszystkość(*)
2024-10-31
A w życiu 🫣😁

sturecki
sturecki
2024-10-31
Bo jeszcze odniosę to do rodzica, któremu nie zależy na swoim dziecku! Ale, jeszcze nie odnoszę, wszak takiej intencji nie miałaś.

Wszystkość<sup>(*)</sup>
Wszystkość(*)
2024-10-31
No okej, już się nie wykłócam😁 ja napisałam a wierszyk niech sobie żyje własnym życiem.

sturecki
sturecki
2024-10-31
Przeczytałem raz jeszcze i pozostaję przy swojej wersji, choć Twoje sprostowanie te uznaję za zasadne.

Wszystkość<sup>(*)</sup>
Wszystkość(*)
2024-10-31
Jak listy do tych, którzy zostali- takie maleńkie sprostowanie. Bardzo Ci dziękuję Staszku, pozdrawiam ciepło 🙂

jobo
jobo
2024-10-31
Niebo jest teraz, jak go nie ma to wyłącznie z mojej winy, potem nie ma nic, i to jest bardzo fajne, bo jasne i uczciwe,nie ma zalewania.
To dobry wiersz Viola!
Szacun i punkty są!


Wszystkość<sup>(*)</sup>
Wszystkość(*)
2024-10-31
Nioo🙂i jednak ciut wrzucić na luz, tak naprawdę nie potrzebujemy wiele.

jobo
jobo
2024-10-31
Masz rację , chciałem napisać że ciągle trza sie starać.
Szacun

Wszystkość<sup>(*)</sup>
Wszystkość(*)
2024-10-31
A niebo w wierszu, wiadomo, jest umowne, każdy wyobraża je sobie inaczej. O, chciałam jeszcze dodać 😁

Wszystkość<sup>(*)</sup>
Wszystkość(*)
2024-10-31
Masz rację wiesz Jobo chociaż nie tak do końca, czasem mimo starań czynniki niezależne od nas mogą nam przeszkodzić. Ale tak, niebo jest tu na ziemi , jeśli w ogóle odnajdziemy swoje własne. Dziękuję Ci, pozdrawiam i szacun🙂

Wanda Kosma
Wanda Kosma
2024-10-31
Ależ pięknie... Pozdrawiam ze wzruszeniem.


Wszystkość<sup>(*)</sup>
Wszystkość(*)
2024-10-31
Bardzo dziękuję Wando. Pozdrawiam ciepło 🙂


Autor poleca


Autor na ten moment nie promuje wierszy

Inne wiersze z tej samej kategorii

Zbawienie bez zbawionych
- Rusticus (*)

Kiss. Czyli... pocałunek
- Chris(*)

Potulność w łonie
- Przeboski Mandaryn

Zmartwychwstaniec
- Jakub Kraszewski(*)

Sąd nad Parysem II - Kilku z nas zgnije, żaden nie poleci
- Meyling Nall

Dzielić się trzeba
- Źdźbło (*)

Książę w zamkowej wieży
- Phil Insomnia

WYRAZY UZNANIA
- sturecki

Ubrana w nicość...
- Kika88

Znane nieznane
- Rusticus (*)

Inne wiersze tego autora

Samotność we dwoje

Mój ulubiony poeto

Powiedz mi wiersz szeptem

Nieuświadomione boi się światła...

Myśli niepoukładane

Jak woda

Porozmawiaj ze mną wierszem

Wszystkie drogi prowadzą do miłości

W karty na dnie

Nie zwariuję

Panie stalkerze portalowy

Koniec lata

Po trupach do szczęścia

Taka ja, my obie

Okrutny

Pokaż mniej



X

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

X

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji

 

x
Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności