Rzeczywiście przez trzy tygodnie byłem w sanatorium i zrobiłem sobie urlop od komputera. Ale już od tygodnia znów tu piszę i przez ten tydzień nie widziałem Ciebie. Więc w sumie się uzbierał miesiąc.
Miło mi, że komuś mnie brakowało.

Z Ustki jedna szyperka
na politykę zaczęła zerkać.
Choć ster miała mini,
dziś nikt jej nie wini,
że teraz jest "ministerka".

Męskie nazwy wykształciły się naturalnie w procesie historycznym rozwoju języków, a feminatywy wprowadzono z pobudek ideologicznych (czy słusznych, tego nie oceniam), a ich skutkiem jest niszczenie struktury języka. Każdy kto ma ucho do języka to słyszy.

hi hi gwiazdy choć gwizdy też się im należą.

To bardzo trafna i jednocześnie zabawnie gorzka obserwacja – polszczyzna bywa jak plastelina w cudzych rękach: niby da się wszystko ulepić, ale potem człowiek patrzy i nie wie, czy to język, czy już kabaret; a z tym przedszkolankiem-maszynistką to już klasyczny przypadek, kiedy gramatyka siada i czeka, aż ktoś ją znowu sensownie poukłada.

PS> To działa też i w odwrotną stronę. Ja skończyłem Studium Wychowawczyń Przedszkoli. A więc z wykształcenia jestem przedszkolanką (a nie "przedszkolankiem"").
Bywa że forma żeńska i forma męska istnieją w polszczyźnie, ale mają zupełnie inne znaczenia. Mężczyzna, który zatrudni się w biurze , żeby przepisywać na maszynie czyjeś ręczne bazgroły będzie maszynistką. A kobieta prowadząca pociąg - maszynistą.

Tym razem nie zgadzam się z Tobą. Boli nie fakt, że kobieta ma tytuł, tylko ze gwałci się polszczyznę przerabiając ten tytuł na potworka rodzaju żeńskiego. Nie przeszkadzało mi, jak Polską rządziła Suchocka. Ale to była jeszcze pani premier. Kolejna kobieta na tym stanowisku będzie już "panią premierą". Słuchać hadko!
Podobnie magistra. Nie przeszkadza mi w łacinie (Historia magistra vitae). Ale w polszczyźnie kobieta z dyplomem to pani magister. I naprawdę dużo złej woli trzeba, by wnioskować z tej mojej obrony polszczyzny, że przeszkadza mi, że kobiety kończą studia i zdobywają dyplomy.

"Premierzyca" jest za blisko wampirzycy, więc najlepiej jednak wychodzi "premierka", bo przecież nie "premieryczka".

... Chodziło mi o to, że przez to częściej tracą miejsca pracy,

A to ciekawe, bo ja w ostatniej swojej pracy byłam opiekunem (ne opiekunką), z czego jestem niezwykle dumna, choć nie wytrzymałam w tej pracy nawet pełnego miesiąca.
I uważam, że jeśli pan w przedszkolu byłby przedszkolanką, tak właśnie powinien być nazwany - panem przedszkolanką.
Tak jak i może być pan niania.
Bo to ma też i tę stronę, że coraz częściej zawody z dawna przypisywane kobietom, w myśl równości, coraz częściej obsadzane są mężczyznami, aby te podziały niwelować.
Kobieta chce być żołnierzem, nie żołnierką. Niech będzie, ale jeśli potrafi.
Policjantka ma swój inny status, Będzie pracowała w biurze, a nie na akcji.

Co do feminatywów związanych z funkacjami, to jednak dodam, że mówi się pani premier albo premierka, pani poseł albo posłanka, nie pani posłanka albo pani premierka czy pani premiera (tak nie słyszalam).
Moglaby taka osoba powiedzieć: jestem premierką.
Ale lepiej byłoby się zwrócić: pani premier (bo przecież nie per ty - premierko) - a u nas to się pogmatwało przez tzw nadmierną poprawność polityczną i stąd ten zgrzyt, Pzdr

Niektóre z nich zakorzeniły się w języku. Inne brzmią okropnie.
A jeśli cofamy się do okresu przedwojennego - przypomnę Ci film "Pani minister tańczy" (a nie pani "ministra").

.. musiałbyś zaakceptować ;))
(Żart. Bo trochę tak jakbyś nie lubił kobiet).
Pzdr. 🌼