Twoje Wiersze - na progu - Bożena Joanna

na progu

biały (bez rymów)

2022-12-18 00:09

kiedy wracam do domu patrzę
odruchowo w prawo skąd zniknęła
drobna sylwetka w białym sweterku
szarej spódnicy z wełny czesankowej

ciemne oczy lśniły jak czarne surowe diamenty
ostatnio odnalezione w podziemiach piramidy
zdobiące popiersie urodziwej władczyni
dobroć nie potęga jej życiowym atrybutem

w palenisku zawsze płonął ogień
podtrzymywała go delikatna dłoń
pramatka kochająca i opiekuńcza
lary i penaty służyły z oddaniem

w zatłoczonej nekropolii westa wyryła
żywy portret na granitowym podłożu
na płycie mienią się świetliste ogniki
w domu fotografia przepasana kirem

dlaczego kobieta o duszy z górskiego kryształu
przeszła na drugą stronę w ciszy i cierpieniu
ruchem prawej ręki wskazała bliski koniec
pozostała tylko prosta linia na monitorze

Bożena Joanna
luty 2021

autor

Bożena Joanna

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

4 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

naskraju*^(*)

2022-12-27

Nigdy nie jest dobra pora na zakończenie ostatniego kadru życia. Przychodzi za późno, za szybko. Czasem boli, a czasem kończy cierpienie. Jednak każdy z nas ma w sobie siłę zatrzymywania obrazów z tego niemego już filmu. Pielęgnujemy pamięć i przeszłość jak westalki domowego ogniska nie gasimy wspomnień.
Czy przejście kończy ten rytuał rozpoczęty "na progu" - kiedyś upuszczano trumnę trzy razy, zanim przekroczono ostatni raz próg domu. Potem już tylko pozostało puste miejsce i zapach, który powoli się ulatniał w ciszę.

Pozdrawiam serdecznie

Bożena Joanna

2022-12-28

Nie znałam tego obyczaju, zresztą moi rodzice odeszli z tego świata w szpitalu, jedynie dziadkowie przeżyli swe ostatnie chwile w domu.
Na odejście nigdy nie jesteśmy przygotowani, jest zawsze zbyt wcześnie. Cisza nie zastąpi czlowieka, nie można z nią wymienić zdani ani pokłócić się.
Pozdrawiam serdecznie przed Nowym Rokiem!

Elżbieta

2022-12-18

Bez względu na piękno oczu czy duszy, pojawi się ten... moment, kreska na monitorze i zawsze przychodzi za wcześnie i nie w porę, a po nim wspomienia i zdjęcia...
Serdecznie pozdrawiam:))⭐

Bożena Joanna

2022-12-19

Zgadzam się, ten moment przychodzi niespodzianie i za wcześnie.
Pozdrowienia!

AgaRytel

2022-12-18

Wchodząc do domu mojej mamy zawsze spoglądam w to miejsce, gdzie siedziała babcia. Smutno bez naszych bliskich, inaczej. Taka kolej rzeczy. Ale po drugie stronie już przynajmniej nie cierpią i nic ich nie boli.
Pozdrawiam serdecznie :)