Terra Felix
blask twoich oczu
oraz ich piękną
żywą, ciepłą barwę;
Której wspomnienie
uśmiech wywołuje.
Zarówno w naszym,
oraz sennym świecie.
Znów więc wracam
w te leśne ustronie
borówkowy gaj
gdzie ptaki śpiewają;
By tkać ze wspomnień
oraz marzeń moich
całun swej pamięci
która sen oplata.
Czasem wśród drzew
widzę tę zamkniętą bramę
wejście do krainy
gdzie wiosna trwa wiecznie
Lecz wiem że nigdy
nie przekroczę progu.
Na drodze nieprzejednany
stoi miecz ognisty.