Przy leśniczówce,
na najbliższej polanie
dzięcioł krzyknął na
śniadanie: "Ktoś znalazł
czyjąś kostkę na naszej
polanie!"

Po całym dniu domysłów
i poszukiwań, w środku nocy
sroczkę obudziło dość głośne
chrupanie.

Z przerażeniem uciekła na
widok małego ogonka spod
pyszczka kolczastego zwierzątka.

O świcie rozeszła się plotka,
że w okolicy grasuje straszny
kolczasty potwów i niewinnych
zwierząt pogromca.

Następnej nocy jeżyka sowa
uprzedziła, że szykuje się na
niego sądu wyższa siła.

Jeżyk się zaśmiał, ostatnie
padliny pozjadał i swoje graty
do przeprowadzki przed świtem
w walizce poskładał.

Za parę dni taki smród
od nowych padlin się rozchodził
że mało kto z wystraszonych
mieszkańców na łąkę wychodził.

Kiedy pewnego razu, konik
polny, lekarz z zawodu na łące
z kolegą się zatrzymał, na pytanie o dziwny wygląd tutejszych zwierząt,
następujący osąd wydał:

" Choroba zakaźna, nerwica
lękowa. Niech kolega swój wzrok przed nimi chowa i szybszego tępa krokom
doda. Noga!"

Tak z braku wiedzy i rozsądku rodzi się jedna za drugą głupota, społeczna choroba, na początku
bezobjawowa.