Falochron
fałszywych gestów sieci
łowią
spłoszone marzenia
falochronem wspomnień
szpary w oknach
zakleiły
gęstniejące tęsknoty
cieniem szarości
kryjąc
falami łez nabrzmiałe
myśli
przez otwarte drzwi
wzruszenie
oszuka łzy uśmiechem
pogłosem pamięci
w rozpostartych ramion
rejsie uniesień
szukając w spojrzeniu
błękitu
nieba sprzed lat
nikt nie uczył pożegnań
na progu zostanie
uśmiechem zroszone
wspomnienie
-------------------------------------
© Ewa Omiecińska